Zondag 10 mei, B.E.O. mars in Alverna

Jaaaa er staat weer een mooie in ons boekje. Zondag 10 mei in Alverna ( bij Nijmegen).

6.15 uur bij Wilma om om 7.00 uur aan de start te staan in Alverna.

We arriveren om 7.55 uur en de eerste wandelaars komen ons al integen. Vrolijke mensen aan de inschrijftafel, correcte organisatie, inschrijving - ja wij zijn lid van de wandelbond- en ja... met beloning. Ze maken ons 3,- armer en we zijn weer weg. Een prachtige afwisselende route, stralend mooi weer, veel wandelaars, we hebben er zin in en het gaat goed vanochtend.

We moeten beiden neudig plassen maar bij de eerste stop blijkt dit van een andere vereniging te zijn, en oh, oh, oh no dixy's!!!We spannen alles weer samen en trekken verder. 12 km verder is onze eerste stop bij café de Zon. Ajjjj, alle wandelaars zitten buiten op het terras, allen proberen de deur te openen maar tevergeefs. Een bekende snelt de buurt in om de eigenaren wakker te maken. Tevergeefs zo blijkt maar na enkele minuten gaat er een deur open, iedereen 'duikt' richting toilet en wat wil je van alle wandelaars horen die al minimaal 2 uur wandelen en vaak al een uur hebben gereden om naar de start te komen.... we hebben zo'n zin in koffie. Zelfs de hond van de eigenaar is in paniek ( feestje gehad gisterenavond???) We treffen buiten 2 enthousiaste mensen uit het Brabantse land die ons aanspreken omdat we er zo ervaaaaaare uitzien. Trainuh jullie soms ook voor Nijmeguh? Hoeveul kilometers hebben jullie dan gelope het earste joar veur de training? Als getraine rotten geven we antwoord op al hun vragen die wij vorig jaar stelden aan wandelaars die al met stickers van de 4-daagse op de tas liepen. Herkenning.

Deze meneer treffen we onderweg, hij rust ff uit bij een bord waar beschreven wordt in welk gebied we lopen. Meneer ziet er zichtbaar aangeslagen uit en we beuren hem op achterhoekse wijze op. Meneer legt uit dat hij 3 weken geleden aan zijn knie geopereerd is en deze tocht toch iets te veel van het goede was. We bieden hem onze chauffeur aan maar hij laat zich niet kennen. Hij strompelt door, wat een kanjer.

We komen langs een golfbaan waar de golfers er in onze ogen iets TE uitgedost bijlopen. Matjes in de nek, witte polo, geruite broek mooi in de plooi en te opvallende schoenen eronder. Ga toch moederdag houden jongens... is ons zachte commentaar. Er komt zelfs een golf-cart-car achter ons aan, sjonge wat vinden wij dit veel poehah!

We vervolgen de route, onze genral route manager had maar een foutje ( toen Tonny zei; Wilma woar is iederene, wi'j loopt hier allene) hebben we ons snel weer omgedraaid en de route weer opgepakt ( Oeps, we waren weer aan de klets).

We steken een grote voorrangsweg over en worden nageschreeuwd door een gepensioneerde man die er met zijn vrouw fietst en vindt dat wij niet genoeg rekening met hen houden. Wat een sjagerijn, dat kan ook anders hoor? Naast ons staan mensen te discussieren dat er rechts geen ven is en links wel, met gebaren en verwijzingen vinden ze dat ze allemaal gelijk hebben en wij, die hier totaal niet vandaan komen, weten wel hoe we moeten lopen. Wij volgen gewoon ons pepier! We worden achtervolgd door 2 heren die ons wel gezellig blijken te vinden en ons ALLES vertellen over wie hier woont en woonde, ja zij komen hier vandaan en dat moeten we weten ook.

Om half één strijken we neer op het terras waar Paul ons opwacht. 29,3 km erbij op de teller en voor binnenkomst bij het startburo staat een meneer met een lippenbalsem die ook heel goed te gebruiken is tegen muggenbeten. 1 euro van deze balsem gaat naar het kankerfonds. Mooie geste, natuurlijk willen wij er allebei 1, ook al is het alleen maar voor het KWF.

P.s. bij de pauzeplaats wil Wilma aan de

controleurs laten zien dat ze in het bezit is

van een geldig strikdiploma! Kiek dan!

12.30 uur: 4.37 uur gewandeld, 23.742 stappen en 29.3 km tellen we erbij.

We nemen de medaille in ontvangst en 2 mannen uit een tehuis stempelen onze boekjes af, zo trots, alsof ze Beatrix zo verwachten, zo blij!

Nog ruim 2 maand en dan staan we weer op de wedren.

We willen nog veel kilometers maken dus op naar de volgende tocht!

Zaterdag 4 april, Zevenaar, Elten. Lobith,Zevenaar

Vandaag staat de Bloesemtocht in ons wandelboekje. Het schijnt een prachtige tocht te zijn met meer dan 30.000 wandelaars. Het lijkt ons inderdaad ook erg mooi alleen onze agenda voor vanmiddag ziet er anders uit en de Bloesemtocht zit er vandaag voor ons niet in.
We lopen gewoon een eigen ronde.
7.00 uur bij Wilma aan de koffie, stappenteller gereset, rugzag om en weg zijn we.
Via de brug Zevenaar uit, richting Elten. Onderweg schrikt Wilma zich het apenzuur als een 'grappige' wielrenner haar bij het voorbijfietsen even op de schouder tikt'. Godsamme, Wilma hoeft niet naar de cardioloog wat het hart doet het nog perfekt. Sukkel... bel of roep even, met de wind die er staat vandaag horen we je nieeeeet! Bekomen van de schrik en 3 'Onze Vaders' verder wippen we bij onze eerste rustplaats aan. Kapsalon Reckman in Elten, Wilma's oude werkgever. We worden enthousiast ontvangen en van alle kanten komen er stoelen en wordt ons koffie voorgezet. Wat een welkom. Tussen de kapselon klanten eten we ons brood en zien we hoe ze gewassen. geknipt en weekendklaar worden gemaakt.Zelfs de postbode krijgt koffie en schuift bij ons aan. Wilma rebbelt met de klanten en de postbode als ze nog in dienst is. Mooi!
De postbode vindt het kewelduk ( hij kan 2 woorden NL) dat wij treenen für Nimweeg'n en hij heft wel gehört dat het een ganz gross spektakel is daar. Verder leeft de 4-daagse Nijmegen niet zo in Duitsland.
Na een sanitaire stop en de belofte dat we schnell wieder ankommen bij Fritz und seine Frauen vertrekken we weer fit en fris richting Lobith. ca 3 km langs de grote weg waar de vrachtwagens je nog net niet de neude uut de bokse jagen. Snel door naar Lobith waar Wilma een mooie route weet langs het water. En mooi is het hier, prachtig.
In de vroege zaterdagochtend, nag enigszins dauw, de zon komt er langzaam door.
In het water zijn nauwkeurig enkele beverratten geplaatst, waar zie je dat nog.
De ganzen en eenden landen langzaam op het water en doen zich te goed aan de ochtendzon.
De bladeren aan de boden en de struiken zijn bijna onnatuurlijk groen. Zo mooi.
We kuieren verder en passeren en al lang gepensioneerde man die zijn 2 honden in het water laat ravotten en dit van de picknicktafel gadeslaat. Voor hem niets anders dan de andere zaterdagmorgens met dien verstande dat er 2 pink ladies met rugzak en verder identiek gekleed hem een vrolijk goedemorgen toewensen.
Richting Babberich, waar we onderweg even bij de Molen naar binnen gaan ( hij is nu eindelijk eens open als wij er langs komen) en we brooddeeg en cakemail meenemen. Een superleukot en Sien winkeltje met een giga enthousiaste mevrouw die vertelt wat je allemaal kunt maken van haar lekkere dingen in de winkel. Alleen al alle namen die ze het brooddeeg hebben gegeven is om te lachen. We gaan bij Lidy op de koffie en genieten van de felle zon in haar achtertuin.
Terug naar Zevenaar waar Ronny ons achterop komt en vanuit de auto schreeuwt dat hij vast een koel drankje voor ons klaarzet. Blijkbaar zien we er erg verhit uit. Vrouwleu...

rest ons nog 1 vraag; onderweg zagen we verschillende bloesembomen met daar onderin een op kop hangende bloempot met een net erover heen. Ze hebben ongetijfelt een funktie, die bloempotten, maar wij weten het niet. We besluiten er een vraag van te maken voor diegene die ons blog leest. Wie weet waar deze bloempotten voor dienen?

Klokslag 12.00 uur zijn we voldaan terug in Zevenaar.
We schrijven er vandaag 22,3 km bij.
't was weer genieten, ook in onze eigen omgeving!