Vrijdag 20 juli, 4e 4 daagsedag 2012

Half vijf zijn we in Zevenaar om Wilma op te pikken. Sjaak is wederom 'standje by', hij gaat zo nog wel weer ff terug naar bed, maarrrrr hij is wel weer opgestaan vanochtend,evanals alle voorgaande dagen. s'morgens ff samen een bakkie doen is best fijn. Rugzak is weer gepakt, kleding is weer schoon en droog en de schoenen hebben de krant gelezen vannacht.Droogt sneller. Neuzen zijn nog klam en de schoenen van Wilma begeven het echt maarrrrr vandaag moeten ze nog even mee. Ze lijken gewillig. 5.00 uur onder de startvlag. Iedereen staat er goed bij vandaag en het enige wat je hoort is'wie komt wanneer waar wie ophalen en met wie'. Verhalen van vorige 4 daagses worden uitgewisseld en de nieuwelingen wordt moed ingesproken dat je vandaag 'gedraaaaagen' wordt. Is ook zo, alleen je hebt eerst nog 42,3 km voor de boeg. Wederom wachten tot 5.40 uur voor we weg zijn. Studenten staan er volop en wensen ons het allerbeste toe en geven je ook het idee dat je onder de finish vlag loopt in plaats van onder de start vlag. Zo'n 3 km zijn we onderweg als er 2 jongens meelopen. Gewoon ff meelopen om te voelen wat het is. 2 leuke lange jongens op Allstars. Ze vragen zich af waarom iedereen het 'vertrouwen' in een rugzak meeneemt en waarom allemaal die aparte schoenen. Op Allstars lukt het ook. Wandelaars reageren op hen en het wordt steeds gekker. Als ze zeggen, nog even doorstappen, over een paar uur zijn we binnen laten ze weten dat ze er al 48 uur non stop op hebben zitten. Een heel mooi meisje loopt voor hem en hij laat iedereen weten dat de moeder van zijn kinderen heel dicht bij hem loopt. Het meisje durft niet om te kijken..... Mannen schieten het bos in voor een sanitaire stop en als ze weer terug het peleton in willen ritsen, vraagt hij of ze net als hem achteraan willen sluiten, bij de Wedren, daar zijn zij ook begonnen. Het wordt steeds hilarischer, wat een gasten! Na ca 5 km haken ze af en zeggen geen idee te hebben waar ze nu zijn. Prachtig! We gaan lekker vanochtend en als we Hatert door zijn, telefoon. Ellen, waar we zijn, ze staat met Iris aan de route en wacht ons op. Nou ja zeg, wat een verrassing, nog 2 km dan zijn we er.Jaaaa daar zijn ze! We worden behangen met eigengemaakte Topper kettingen en ook voor onze mental coach Paul hebben ze iets gemaakt, in een 'doosje ingepakt' voor alle trouwe jaren Taxi dienst en mentale ondersteuning. Wow wat leuk om te realiseren dat ze speciaal voor ons zijn gekomen. Iris heeft zelf een t-shirt aan met onze namen erop.

Naast Ellen staat een man en Wilma spreekt hem aan om wat foto's te maken... meneer doet dat netjes en als ik me omdraai kan ik Wilma nog net zeggen...den heurt neet bi'j Ellen... Oooooh, euh..... nou ja... hij maakt toch foto's? Op de verjaardag van Ellen stapt ze om 6.00 uur in de auto om ons in te halen, hoe bijzonder is dat! We gaan door naar Overasselt, waar we nog een 'meat and great'heben met de jongens van het zorgcentrum. Hadden we ze woensdag al beloofd. Ook die vinden we snel, als ik naar de jongen loop en een high five geef en zeg; jaaaa, daan zijn we weer, weet Wilma dat ik bij zijn broer sta.Zijn tweelingbroer die we woensdag hebben gezien zit ietsje verder op. Oeps! Hij herkent ons inderdaad en na een lekker bakkie koffie bij hen stiefelen we door. Over de lange dijk naar Linden. Themadorp. Dit jaar 'kunst. Wat je al niet met 'Kunst'kunt doen. Kookkunst, geen kunst aan, koud kunstje en ga zo maar door. Alle camera's en intelligente telefoons maken overuren. Wat maken ze er elk jaar een werk van. Uit de kunst! Nog 1 lange saaie weg en een kuitenbijtertje ( lange stukken omhoog) komen we echt in het feestgedruis richting Cuyk. De fuik van Cuijk waar de pontonburg is gelegd en waar het echt rij-en dik staat. De ene band overtreft de andere en de burgemeester en zijn gevolg moet echt gehoor schade oplopen op zo'n dag, kan niet anders. Veteranen in vol ornaat die uuuuuren staan te salueren en klappen. Wat een spektakel. Malden en door naar Mook. We liggen mooi op schema en kiek eens aan, weeeeeeer worden we opgewacht. We dachten door Paul en Carola maarrrrr ook Wessel is mee. Hadden ze ook mooi verborgen gehouden. Wat dat met je doet? Niet te beschrijven!Wessel kijkt zijn ogen uit, heeft een eigen sportschool en is tape specialist. Nou.... hier kun je zien wat tape doet en hoeveel mensen er getaped zijn.Hij kijkt zijn ogen uit, had het nog nooit zo gezien!!! Nog een paar kilometer en dan zijn we op de Via Gladiola. Militairen en politie korpsen slaan rechtsaf, kleden zich op en komen als muziekcorps weer het parcours op. 5 rijen naast elkaar, geordend en wel en in vol ornaat. Ze spelen de sterren van de hemel. Kippevel, kippevel wat muziek met je doet. Ook het HEMA team met zo'n zanger met een klein handmicrofoontje krijgt iedereen mee. Indrukwekkend! De menigte wordt meer en meer en gelukkig hebben we het nog steeds droog! Mensen zitten op de daken van de 3e verdieping van een woning om een glimp op te vangen van het spektakel.Telefoon profiders zijn overbelast, kontakt is niet meer mogelijk. Bijna bij het Keizer Karelplein waar een collega van Wilma staat en op de tribune zit Rita met Heleen van Sravana. De hospies waar we 3 jaar geleden € 1.000,- voor hebben opgehaald. Rita had via onze site laten weten dat ze vandaag 65 wordt. En... we zien haar en als we dat de tribune laten weten en voor haar staan te zingen, zingt iedereen mee. Ook Rita laat het niet ongeroerd. Machtig mooi! In de 4 daagse, als je lijf, je harde schijf en je emoties ontregeld zijn, komt alles dubbel en dwars aan! Je besef en je gevoel maken overuren! Wat een indrukwekkende laatste dag, en ook de allerlaatste dag voor ons samen als Vierdaagsetoppers. Wilma stopt er nu definitief mee. Heeft altijd gezegd, ik ga voor het zilveren kruisje en dan is het klaar. Dat besef komt nu binnen..... We melden ons af en worden persoonlijk gefeliciteerd met het behalen van ons zilveren kruisje, in een prachtig zwart sjiek doosje.Daar is ie dan. Veelbesproken maar o zo mooi. We knuffelen elkaar en maken nog een paar foto's. Vijf jaar hebben we samen gelopen en wat hebben we veel gezien, gehoord, gepraat, gelachen en gevoeld. Dat hebben we met jullie gedeeld op deze site. Wilma, je bent echt MIJN vierdaagsetopper!!!!!!

Paul en Carola kunnen niet bij de Wedren komen, alles is afgezet en de ene omleiding na de andere trotseren ze om ons toch op te halen. Ook voor hen is het een prestatie en zeker, zeker als we hun kadootje ontvangen. Ze moesten in het parcours op zoeknaar een standje voor ons kadootje. Ik geef het je te doen. Een hele lieve kaart en een handgemaakte orginele 4 daagse bedel voor aan onze Pandora ketting. Pffff pak mij maar in....... Thuis in Zevenaar heeft Wilma nog iets lekkers van haar bakkerij Godschalk voor me, buren Thea en Bert hebben Rituals badschuim om te relaxen, van Lidie een fles wijn.... het kan niet op. Bij mij thuis hebben Henk en Natascha de slingers buiten opgehangen, zonnebloemen in de boom en de Nederlandse vlag met een fles wijn wacht ons op. Ik mag niets doen, koffie wordt ingeschonken,bloemen op de vaas gezet en het eten staat weer klaar. De uitspraak 'op handen gedragen worden' hoef ik niet meer uit te leggen.... Lieve lieve lieve mensen, enorm bedankt voor alles. Onze families, collega's, vrienden, buren, mijn NOIR, zonder iemand te kort te willen doen die we niet bij name hebben genoemd, zonder jullie steun hadden we het echt niet gered !!!!!!!!!!!Pffffff

Donderdag 19 juli, 3e 4 daagsedag 2012

Hadden we gisteren een vroege, vandaag dan weer een late start. Krap 6.00 uur staan we onder de Startvlag en ooooooh wat zijn we blij met onze goede uitrusting. Lange broek en lekker dun maar heerlijk jasje. Jan de Wind is blijkbaar ook vroeg opgestaan vanochtend en wil zich doen laten gelden. Van ons mag het. Wij zijn er op gekleed. Naast ons, korte broeken en hempies..... we zien op een zekere plek dat ze kou leiden...en wat denk je dat dat doet met je spieren die ook net wakker zijn.... We hebben een late start en het wordt ook weer een late. Krap 6.40 uur zijn we weg. We gaan lekker vanochtend, alles döt het nog en we hobbelen lekker mee. Haaaaaa.... herkenning, de flat van meneer van Ravenswaay en ff goed kieke Wilma, zit e buuten? Joa joa joa, ga jij maar vragen.... en Wilma duwt me weer naar voren. Hij kent ons nog van gisteren en zijn nichtjes ook. Zij waren vanochtend om 5.00 uur bij hem en hebben de koffie al vast aangezet en meneer nog even laten slapen, want.... de 4 daagse willen ze niet missen. Meneer is inmiddels ook op en aangekleed en.... hij vraagt of we een broodje met gekookt ei willen.Helaas heeft hij de laatste appelkes net weggegeven. Hij excuseert zich bijna. En...meneer Arie van Ravenswaay ( zo hebben we hem gisteren maar even genoemd) heet Oom Ben Jans. En als we vragen of hij met ons op de foto wil, komt hij aarzelend aangeschoven. Kiek dan, de schat! Oom Ben, je bent de allerliefste ( vinden je nichtjes ook!)

Langs de enorrrrrrme rij met dixies op naar de aardbeienboer. Het rommelt, het onweert en het wordt gitzwart. Het gefreubel van poncho's uit de tassen halen klinkt rondom. Wow wat een bui!Daar gaat ons 3daagse kapsel. Schuilen? Neu bej gek, d'r kommen nog wel meer buien vandaag. En dat was meer dan waar! Voor ons mensen die hoezen om de schoenen hebben gemaakt, echt niet te geloven wat een irritant geluid en wat een gesleep. We noemen het de afsleepdienst, wat een herrie en ze hebben zelf niet in de gaten dat de regen en de modder tot onder aan de kon...... zit nu en het hulp allemoale niks. Dat ontdekken ze ws zelf ook wel.

Door naar de volgende sanitaire stop waar we even moeten wachten. Gelukkig is de herder des huizes blij dat er weer iemand komt en moet wachten. Kan die mooi ff zijn bal ophalen.... er wil er vast wel eentje tegen aan trappen. Door naar Molenhoek, Plashoek (de plaats doet zijn naam eer aan:-), Malden en Mook. We lopen tussen harde en zachte buien, sterke zon, wolken,harde en zachte buien door. O-ve-ral onderweg blijven de mensen staan, ze klappen, juichen je toe en ze hebben het zichtbaar koud. Wat een wind ook, om te zitten, verre van fijn! Door naar Breedeweg en dan Groesbeek. De eerste bulten hebben we al gehad. Voor je de 7 heuvelen opgaat heb je al zo'n 8 bulten gehad. En dan de Sint Jansberg, het blijft een geniepige bult maar we pakken hem. Voor de 7 heuvelen deelt Lidl lekkere bananen uit. De hele dag eten en drinken we goed door om de man met de hamer ( die volgens Elly gisteren zijn steel heeft gebroken...) voor te blijven. En... het is ons gelukt. Op de 7 heuvelenweg komt een alleraardigste man met zo'n voetbalwaterflessenhouder ons tegemoet, vol met flessen water die je gewoon mag pakken. Euh... wilde gi'j ook wijwater? Doar loopde ge gezegend op! Verderop staat een verkeersbord met 'neem hier gas terug'. Achter ons roept een man: Remmuh! Naast me vraagt een man de kortste weg naar Nijmegen, joa gewoon hardlopen, dan buj d'r misschien eerder als ons. Iedereen spreekt elkaar aan en helpt elkaar erdoor. Fantastisch wat dat met je doet. TV Groesbeek pakt me eruit en of hij me even een paar vragen mag stellen.Tuurlijk. Nee, we zien niet op tegen de 7 heuvelen en ja Groesbeek is leuk. En op de vraag of het ook een beetje van de Tour de France heeft, antwoord ik dat de meesten ook Zondag in Parijs aankomen, gedragen door de toeschouwers. Dus die link zit er wel in ja. Op de laatste heuvel zie ik een heel mooi menneke voor me. Koppie lekker bruin, petje op, korte boks an.... en ik kom met hem in gesprek. Meneer is 89, ja inderdaad 89 en hij loopt hem voor de 20e keer. Sssshhht niet zeggen hoor, ik prijs me gelukkig dat ik hem nog steeds mag lopen. We kletsen ff verder, hij pakt me bij de schouder en laat weten dat hij het fijn vond even te kletsen..... Kippevel! Laat me maar even alleen.... 7 heuvelen liggen achter ons,richting Berg en Dal en dan door naar Nijmegen. Net voor Berg en Dal zit een heerlijk jongetje in een rolstoel te genieten. Hij heeft er bijzonder veel plezier in en wil graag 'high five' met me doen. Ikke ook met jou vriend.... jij zult hem nooit kunnen lopen.

Net voor Nijmegen krijgen we bakken maar dan ook bakken met regen. Het valt echt loodrecht naar beneden en je kleren droog lopen is er echt niet meer bij... het is niet anders. Klokslag 15.00 uur finishen we en halen we de vroege startkaart voor morgen op.Wat een modder, wat een glibber partijen en ooooh wat zijn paraplu's en vlaggen nu vervelend. Mevrouw bliep ( zij die ons scant) waarschuwt, stop het kaartje maar goed weg, voor je het weet ben je hem kwijt aan iemand die een vroege start wil. Beiden weten we een geheim plekkie waar ze hem niet zoeken. Kledder,kledder,kleddernat gaan we richting de taxi die er gelukkig al is en ons opwacht. We glijden in de auto, de ramen zijn beslagen en gezien onze onder temperatuur denken we het Magnum doosje er vandaag even bij. Misschien morgen? Lekker warm schuim badje, loop maar vast vol, we komen eraan...

Woensdag 18 juli 2e 4daagsedag 2012

Best lekker geslapen vannacht. Gisterenavond op tijd naar bed en ook al slaap je niet echt vast, je ligt, benen ietsje omhoog en je lijf rust. Vorig jaar hadden zowel Wilma als ik het gevoel dat ook als je ligt je benen nog lopen.... In elk geval...onrustig zijn. Klinkt raar, maar voelt wel zo. Vanochtend een vroege start Om 5.00 uur staan we op de Wedren onder de Startvlag. Iedereen om je heen vertelt hoe ze gisteren thuis zijn gekomen, wat ze nog hebben gedaan en dat die wekker s'ochtends best vroeg gaat. Kunnen we beamen. Vanmorgen zijn we gewapend tegen regen. Gisteren lekkere nieuwe dunne ademende jassen gekocht met capuchon. Is toch wel een heel stuk aangenamer dan het gefreubel met poncho's. We vragen 2 mannen voor ons of ze ons even met de nieuwe jassen op de gevoelige plaat willen leggen. Als de foto erg donker is en we vragen of ze het nog een keer van de andere kant willen maken hebben ze in de gaten dat we gewoon van plek met hen wisselen. Stelletje smiesters dat we ook zijn.... Voor ons, weer fraude. Een koppel die samen lopen hebben verkeerde kaarten, 1 vroeg en 1 late start. Lossen ze zo op, eerst gaat de dame door, ze wordt gescand en alleen als je een vroege start hebt moet je je controle kaart laten zien. Doet ze ook keurig en vervolgens komt ze sneeky sneeky via een zijweg weer terug naar de start en wisselt de vroege controlekaart met haar kompaan. Nu kunnen ze beiden vroeg starten:-)

Om 5.40 uur zijn we weg. We worden weer enthousiast onthaald door alle studenten die genoeg gehad hebben en duidelijk nog niet geslapen hebben. In de lantaarnpalen, boven de Wedren, onder de startvlag in de steigers, ze kunnen echt alles! Maarrrrr het zijn ook lieverds, niet vervelend en over enthousiast. Vandaag gaan we naar Hatert, Alverna,Wychen Beuningen, Weurt. Goed en wel Hatert uit gaan we op zoek naar bewoners aan de straat die buiten zitten en waarvan de voordeur openstaat. Als ze dan ook nog de valg van Nijmegen buiten hebben hangen dan weet je dat je welkom bent. Mensen zaten er wel, voordeur was niet open en de vlag lag denken wij nog in de kelder. Toch op ons allerliefst gevraagd ( da's mijn taak) of we even van hun toilet gebruik mogen maken. Ja..... ietsje verderop staan de dixy's dames, jullie zijn er zo. Zonder blikken of blozen schakelen we weer over op de truucendoos( da's Wilma's taak) ja.... we weten dat daar de dixy's zijn maar daar zijn we nu al 2 x erg ziek van geworden... Geluk! We noemen hem Arie van Ravenszwaay,een oudere man, hij opent zijn huis en we mogen mee, de schat! Godzijdank is het droog en er staat een lekker windje,blijf je fris bij. Aan de kant van de weg wordt geroepen, gratis koffie en theeeeeeee.... We herkennen ze, het zorghuis van vorig jaar staat nu aan de kant van de weg idd met heerlijke koffie en een spaarpot erbij om te doneren dat niet alleen wij kunnen sporten maar ook de bewoners. We herkennen de jongens in de rolstoel van vorig jaar. Gelukkig is hij vrijdag ook 'thuis in Overasselt' en hij zou het fijn vinden als we daar ook nog even bij hem komen.Zooooo puur, zooooo oprecht de jongens en oei wat realiseer je je dan weer hoe rijk je bent dat wij de 4 daagse kunnen lopen...... Via Alverna door naar Wychen. Je komt Wychen deze dag ca 6 x van een andere kant binnen, elke keer als je denkt dat je eruit bent,hoppa via een andere kant er weer in. Het is vandaag roze woensdag en je wilt echt niet weten hoe gek mensen zijn en wat er allemaal in het roze verkrijgbaar is. De details willen we jullie besparen. Ook andere t-shirts met opdrukken als: as mien moat uut de moate löp dan is he mien moat niet meer.... Enne.... mijn vrouw is thuis! Ik ben me er ( afbeelding) eendje.. en ga zo maar door. Als we Wychen uit zijn krijg ik ( met name) gezelschap van de man met de hamer.... Sjonge er lijkt geen eind aan te komen vandaag, Weurt nog door en dan weten we dat het nog 6 km is. Onze taxi met zich al aan dat hij nu op tijd is, godzijdank weten we dat ALS we eenmaal binnen zijn we in 1 streep door kunnen naar de auto. Wilma vindt nog een HTC telefoon onderweg die ze afgeeft bij de administratie. Zij zien gelijk dat hij van een commandant van de militairen is. Ook weer opgelost. Onderweg nog even een magnum in een doosje gekocht.... we krijgen er maar niet genoeg van ( doosjes). Een heerlijk warm bad wacht... Morgen, late start en als we de weergoden mogen geloven wordt het weer een natte winderige dag. Wie weet duwt de wind ons met gemak over de zeuven heuvelen... We gaan het meemaken. Tot morgen allemaal.

Dinsdag 17 juli 1e 4daagse dag 2012

Het is net licht als we vertrekken vanuit Zevenaar richting Nijmegen. We maken ons op voor de 1e 4daagse dag 2012.Onderweg komen we de eerste 50 kilometer wandelaars ( lees hardlopers al tegen in Elden!!!) Ze zijn net 2 uurtjes onderweg. Het lijkt meer op 'Waalsprinters' dan op wandelen, maar a la iedereen heeft zijn eigen 'recept'voor de 4 daagse. Krap zes uur staan we onder de startvlag te wachten op ons startschot. Rijen van links, van achter en ja waarom ook niet, ook van rechts. Geen enkele logica en ook hier is het een prutjeboel en het komt ongeorganiseerd over. En wij zijn niet de enigen die hier zo over denken. Uiteindelijk zijn we om 6.40 uur weg. Ff drukte op de Waalbrug en we hebben de tred weer te pakken. Op naar Bemmel ( spreek uit Bammel) een drukte van belang en iedereen is voor dag en dauw al in de hoeven om het ook de wandelaars naar de zin te maken. Door Begoniadorp die d'r naam eer aan doet, een echte volkswijk maar o zo enthousiast. En natuurrrrlijk pakken we met de sanitaire stop ons bekende recept op. Nou... we durven het bijna niet te vragen.... maar mogen we misschien even gebruik maken van uw toilet? Ja maar natuurlijk, mijn moeder woont hier maar die vindt dat vast wel goed. Haar zoontje van amper 3 jaar vergezeld ons en laat weten dat Oma ook een nieuw hondje heeft ( en dat Oma nog in haar badjas loopt en ons met een hand welkom heet vindt ie prachtig). Een hele lieve oma, dat kun je zo wel zien. Even had ik het idee dat ze dacht dat wij van de thuiszorg waren..... Door naar Lent ( spreek uit Lant) waar iedereen alles uit de schuren heeft gehaald en alles wat maar aan de weg kan staan, staat er ook. Prachtig om te zien wat mensen er een feest van maken, het geeft je vleugels en brengt je zo naar de volgende kilometers. Net Lent uit horen we achter ons; wat een prachtige roze jasjes... 1 blik in Wilma d'r ogen spreekt boekdelen en we weten dat we hetzelfde denken.Yep. We ontmoeten Ho&Moos. Gezellige jongens uit het Westen die ons alles willen vertellen.Rik( spreekt Wilma aan)loopt al voor de 3e keer en zijn vriend klampt mij aan.Hij heeft vorig jaar een knie operatie gehad en wil nu ff 4 daagse lopen.Kijken of het nog lukt. Vorig jaar hebben ze samen de tocht naar Santiago de Compastella ( > 700 km) samen afgelegd en toen begaf zijn knie het. Hij legt uit dat hij nu aan het trainen is of de nieuwe knie het ook doet. Religieus is hij niet ( wel katholiek opgevat) en natuarlijk hartstikke homo.( joh... dat hadden we niet in de gaten:-)Ze hebben een indrukwekkende tocht gehad en willen nu samen Nijmegen lopen. De controle post komt eraan en we zijn elkaar weer kwijt. Later komen we ze nog een keer op een rustbankje tegen en ze zwaaien enthousiast!!! Wij maken zooooo snel vrienden!!!

Onderweg hebben we verder afgesproken dat als 1 van ons beiden bijzonder afwijkende kleding gaat dragen we elkaar in bescherming nemen en nu al weten we zeker dat we dit absoluut nu niet, straks niet, nooit niet gaan aantrekken. Mensen zetten zich kompleet voor schut, maar dat willen ze denken we ook... De meest vreemde creaties komen voorbij en na 4 buien regen wordt het er niet prettiger op om naar te kijken. Net te kort, natte achterwerken verfraaien het beeld allesbehalve. In Valburg pakken we ons kopje soep en trekken door naar Nijmegen. Net op de Waalkade pakken we een 'serieuse grote mensen bui' mee en alles aan ons begint ook te zakken.... we voelen de stralen waar je ze niet wilt voelen. Toch maar even op de terugweg in Duiven op zoek naar een wind en waterdichte jas. En.... omdat we kort voor Nijmegen nogmaals aangesproken worden over onze roze jassen dat we een dag te vroeg zijn ( het is tenslotte morgen roze woensdag) gaan we op zoek naar een andere kleur.... Goed plan! Klokslag 15.00 uur zijn we bij een giga natte en drassige verzamelplek waar we uitgescand worden en onze nieuwe kaart voor morgen ophalen. Als dit geen valpartijen oplevert de komende dagen.....

We trakteren ons onderweg naar huis nog even op een heerlijke magnum in een beauty van een doosje. Wilma is totaal geobsedeerd door het doosje....bijna net zo mooi als het zilveren kruisje wat op ons wacht in een doosje.... Zonder kleerscheuren hebben we dag 1 achter ons gebracht, > 42 km in 8 uur en 15 minuten. Niet slecht voor de Sara's toch? Badderen, wasmachine aan, tas klaarmaken voor morgen, verslagje maken, alles aan de opladers en trusten. 03.30 uur gaat de wekker.... Morgenochtend een vroege start ( 5.15 uur!)

4 daagse juwelier

Vandaag om 12.00 uur afgesproken bij Wilma om gezamenlijk naar Nijmegen te gaan om ons startbewijs op te halen. Paul rijdt en Lidy wil ook wel eens een kijkje nemen op de Wedren. Gevieren gaan we op naar Nijmegen. Hoe dichter we in de buurt van Nijmegen komen hoe drukker. Wandelschoenen, rugtassen,blije gezichten. Jaaaa heel herkenbaar, het virus slaat weer toe. Op de Wedren aangekomen blijkt het startterrein verplaatst naar achter de Wedren, in het bos zeg maar. Links de rode Tenten ( 50 km) ernaast de blauwe ( 30 km) en aan de overkant wit voor 40km. Wat een chaos! We moeten tussen de wachtrijen van 50 en 30 km door om bij de 40 km te komen en ook bij de 40 km weer ff lekker tussen de rijen doordringen en 15 keer vragen of je er door mag en sorry zeggen... En.... het is klokslag 13.00 uur, de loketten gaan nu dus pas open. Overal om ons heen al een heus gemorrel..... Nee.... het is verre van handig dit, maar a la, je wilt een startbewijs en een tassie! Dan hoor je er bij en dan ben je weer 1 van ons. Eenmaal in de rij gaat het best snel. Voor ons een heuse fraude... een armbandje wordt heel losjes meegegeven zodat iemand anders hem om kan doen. Foei! Fraude op klaarlichte dag. Wilma zag het ook! Mensen van allerlei pluimage met diverse vormen van make up cursussen voor gevorderden( als ze zich smorgens voor de vierdaagse zo opmaken als ze er vandaag bijlopen, dan hoeven ze niet eens te gaan slapen... en aj ...als er regen valt is de hele coupe hartstikke kaduuk!) Onderling wordt er al weer flink gewisseld en kaarten geruild om als je als tandem loopt je ook dezelfde starttijden hebt. Dat kennen we. 2 jaar geleden kregen mensen er bijna ruzie om toen ik mijn kaart wilde ruilen.... Wij hebben dit jaar mooie kaarten, in vak F. Dinsdag laat,woensdag vroeg, donderdag laat en het allerbelangrijkste vrijdag vroeg! Hartstikke mooi geregeld. We zijn er helemaal klaar voor en hebben van de 4 daagse juwelier weer onze 4daagse armband omgekregen. Hoppa! We zijn geringd als postduiven = herkenbaar!

Nog een foto onder het aanmeldbord en een lekkere dot ijs met van alles erop en eraan en klaar is Kees.Ff aansterken... 4 daagse Nijmegen 2012, wij zijn klaar voor ons zilveren kruisje! Tja, de afgelopen 3 jaren een redelijk kansloos cijfertje. Zo klein dat als je de hik krijgt het cijfertje gans verschwunden ist. Nee dit jaar is het beter Wilma, het kruisje ligt in een zacht fluwelen doosje, terwijl wij nog moeten beginnen met lopen. Onderweg komen we erachter dat we beursgenoteerde lopers zijn ( we hebben samen al menige beurs gedraaid voor Landleven) dus die titel beursgenoneerd komt ons echt toe. Wilma heeft al een doos energy drank ingeslagen en daar mag ik een voorraad uit meenemen voor dit jaar. Wie zegt dat we niet goed voor elkaar zorgen en de 4 daagse moet nog beginnen. Nijmegen en omstreken, wi'j komt d'r an! En zilveren kruisje van ons... wacht maar tot we je vrijdag uit het doosje tillen:-)