Vrijdag 18 juli, 4e vierdaagsedag 2014

Gisteren bij het afstempelen bij binnenkomst begrepen dat gezien de hitte vandaag de starttijd wel met een heel kwartier vervroegd wordt. Voor ons: 6.00 uur. Een late start op vrijdag is niet fijn. Je loopt de hele dag achter de grote meute aan met veel oponthoud en je komt op het heetst en drukst van de dag binnen.
Vandaag, vrijdag 18 juli is het een heel bijzondere dag. Gisteren werd het nieuws van de vliegtuigramp bekend en gedurende de dag komen de steeds triestere berichten door.

Vanochtend bij de start een groot lichtbord vanuit de organisatie met daarop omschreven de betrokkenheid bij deze ramp. Het heeft ons allen diep geschokt en het lijkt of het nieuws nog niet echt is binnengekomen maar helaas is het echt. Vandaar ook dat bij de 4 daagse intocht vandaag is gekozen voor een versoberde intocht. Geen muziek in de gemeente Nijmegen. Geen vlaggenparade i.v.m. 200jarig bestaan van de Koninklijke Landmacht. Zij hadden voor vandaag een bijzondere parade voorbereid.
Alle militairen lopen dit jaar rechtstreeks door naar de Wedren. Omkleden en voorzien van alle pracht en praal en met muziek naar de finish is er niet bij dit jaar. Geen vlaggen en geen muziek.
In tegenstelling tot voorgaande jaren zien we ook weinig uitbundig geklede wandelaars dit jaar op deze vrijdag. 

Och Wilma, hier zien we er nog niet eens zo beroerd uit

Klokslag 6.00 uur vertrekken we. Voor de 3e keer richting Hatert waar we bij meneer de Wind en zijn nichtjes voor de laatste keer dit jaar van zijn voorzieningen gebruik mogen maken.We moeten volgend jaar zeker weer bij hem komen, laat hij weten en hij volgt zelfs onze site.
Kras menneke hoor. Door naar Overasselt , een aller aardigst dorpje met enorm enthousiaste pure bewoners van instellingen en dan de lange dijk op langs de Maas richting Linden. Eerst nog een paar kilometer de Waal over waar iedere automobilist alles uit de kast haalt om te laten weten dat zij langsrijden. Heb nooit geweten dat vrachtwagens over zo'n luide en lange claxons beschikken. Hier krijg je echt de rillingen van.
Voor me een meisje die zich blijkbaar verstapt. Ik dacht dat ze een bandje van de weg raakte en blijkbaar schiet haar knie op slot. Ze trekt een erg pijnlijk gezicht, zo'n 20 km voor de finish....Ajjjj ik voel haar pijn.Kom op dappere meid!!!!De finish is in zicht.

Linden heeft elk jaar een thema in het dorp en dit jaar is het' liedjes'. Alles wordt uit de kast gehaald om de wandelaars te boeien en te inspireren. Gelukkig veel Gardena sproeiers langs de weg en op 1 plek zelf een ouderwetse handpomp waar je grond- of bronwater kunt pompen om je lege flessen mee te vullen. Wilma en ik pakken onderweg alleen verpakte producten aan en dit pompwater, hoe waanzinnig lief ook bedoeld van de mensen, toch maar niet voor ons.Wij hebben al veel natte naden en broeken gezien deze dagen en gezien de zinderende hitte voorzien we nu al diarr....

Na Linden volgt de fuik van Cuyk. Wilma ziet hier de hele week al enorm tegenop. Er is ongeveer 52,75 cm voor de wandelaar en voor de rest alleen keiharde muziek, dranghekken met uitstekende beugels onderaan, feestende springende mensen en zo loop je zelf dus regelrecht in de fuik van Cuyk. Ik spreek haar moed in en heb gezien dat ze vooraf goed gegeten en gedronken heeft.Kom op Wilma, dit kun je ( ik zie dat ze het moeilijk heeft). Maar samen zijn  we sterk en komen we heelhuids Cuyk door. Net voor de pontonbrug die voor vandaag is aangelegd een mevrouw naast me die naar haar linkerschoen kijkt en concludeert dat haar hele onderzool eraf hangt...ajjjj, weer zo'n momentje voor Wilma om bang van te worden. Haar airco schoenen zonder rechterhak onder haar rechterschoen houden het nog steeds. Niet bij nadenken, verstand op nul en blik op de Wedren ( die nog zo'n 15 km van ons vandaan ligt). Mook en Malden zijn ook druk en vol en ook zonder muziek klappen de mensen ons echt naar de Via Gladiola.
In Malden staan Paul en Carola ons op te wachten. Lekker cool in de auto met airco aan.
Ohhh als je er achterlangs loopt, nog meer hitte van de auto. Volgens Paul zie ik er niet uit, zo heeft hij me nog nooit gezien ( gelukkig zijn er geen spiegels maar ik voel dat ik bijna ontplof van de hitte en kan me daar best een gezicht bij voorstellen:-). Nog 8.9 km over de Via Gladiola en dat is ver, heel ver dit jaar.
Volgens de organisatie zouden er extra veel drinkpunten onderweg zijn, die moeten we dan gemist hebben. We zijn kapot en gesloopt.Volgens insiders is het asfalt met deze hitte zo'n 65 graden, vind je het raar dat die hitte in je benen gaat zitten. Dat is bij mij ook wel weer heel duidelijk te zien. Geen rokje aan de komende dagen.... Die hitte blaast je echt op, maar je bent pas echte toppers als je elkaar kust op de wedren met het 6e kruisje in je hand. We worden gefeliciteerd door de dames die ons de hele week in- en uitgecheckt hebben, echte schatten zijn het en ze vinden het een prestatie van ons onder deze omstandigheden. Je zegt zo gemakkelijk, je bent er bijna, de laatste loodjes. Nou..... deze laatste loodjes wegen echt verdomde zwaar.

Yes, yes,yes we zijn binnen, we zijn binnen, we zijn binnen Wilma. Godzijdank! Wilma wil vanaf nu echt geen stap meer zetten. Maar we zijn er nog niet meissie.  Met ons kilometerboekje naar de KNBLO stand om de sticker van de 4 daagse en de stempel te halen. We hangen beiden over het hek om de rug te krommen en de benen te strekken. De stempeldame vraagt of het wel gaat met ons.... Ja hoor...Het gaat prima ( maar niet heus) .
Nog 1 gang te gaan, naar de pendelbus om ons naar de Waalsprinter te brengen en ja die komt ook snel. Met ca 55 mensen in de bus die allemaal blij zijn dat ze zitten. De hitte is hier nog meer voelbaar maar a la, de ster met airco wacht op ons.
Ja, we zijn er en we zien ze. In de koele auto krijgen we een prachtige vierdaagsebedel van de familie om aan onze pandora ketting te hangen, dit maal het vierdaagse kruis. WAUW wat een prachtige herinnering, dank jullie wel! Nu krijgen we het weer koud... Bij het eerste tankstation worden we getrakteerd op een magnum,eindelijk iets kouds! en vocht! wat dat niet met je kan doen. Sjaak wil nog wel ff koffie voor ons maken.
Lief Sjaak maar we willen naar huis, schoenen uit, onder de douche en koelen, koelen, koelen.
Van Wilma een lief kadootje van Rituals voor onder de douche en van de buren van Wilma, rituals massage lotion 'heaven' genaamd. Hoe toepasselijk en lief. Dank ook aan Loes voor de herbalife drankjes en de Loes boost zoals we ze hebben genoemd. ( mini - reepjes waar alles in zit wat je nodig hebt. Ze hebben ons daadwerkelijk goedgedaan.
Thuis aangekomen 2 prachtige bossen gladiolen van Danielle en Cecile en een hele mooie witte bos bloemen met kaartje van Ellen. Jullie zijn allemaal schatten!

Lieve lieve mensen, kruisje 6 is binnen en wat hebben we weer genoten van jullie. Als jullie er niets op tegen hebben, hierbij 2 natte kussen van ons!

Bedankt voor jullie onuitputtelijke steun en lieve berichtjes en kadootjes.
Ons kleine olifantje wat we voorafgaand aan de eerste 4 daagse deelname hebben gekregen heeft alle 6 x meegelopen in onze rugtas. We bewaren hem goed, al 6 x 160 km p.p. heeft hij ons geluk gebracht.
En vandaag.... vandaag hebben wij de definitieve deelname aan de 100e vierdaagse in 2016 veilig gesteld.

Wordt dus nog vervolgd....

Donderdag 17 juli, 3e vierdaagsedag 2014

Dingen die goed gaan, moet je zo laten. Die moet je niet veranderen. Dat is het motto van Wilma als ze ziet dat Paul vandaag weer onze Bob is.Dat voelt vertrouwt en als vanouds. Lekkere hoge instap, zooooo fijn voor die stijve ochtend benen. Vanaf Zevenaar tot aan de Wedren geen stil moment, Wilma is weer 'aan'. Geen idee wat ze gedronken heeft gisterenavond of wat er met haar gebeurt is maar ze is weer 'de ouderwetse Wilma'. Twijfel twijfel bij de keuze van haar schoenen,. Haar 2e nieuwe paar zijn zo gloedjeheet, die ventileren niet en dat is allesbehalve fijn. Toch maar de oude van de plank gehaald en met kapotte zolen voor en een afgesleten hak achter gewoon niet verder nadenken of kijken en gaan. Schietgebedje dat ze nog 80 km met ons meewillen is dan de beste keuze. Bij Rick in de kast gedoken voor dunne sportsokken en deze ook maar eens aangetrokken. Likje vaseline en poeier in de sokken, wie dut me'j wat.

Donderdag is de bekende zeven heuvelendag. Maar voor dat je daar bent, eerst nog een paar andere plaatsen aandoen. Malden, Mook en Plasmolen. Voor de vierdaagse nooit eerder van Plasmolen gehoord maar daar kunnen ze ook een bak herrie maken. Werkelijk een prachtige plas water ( waar je zo graag in wilt springen met deze temperaturen) maar we beperken ons tot het schieten van een plaatje van het water met een voorzichtige voortkabbelende boot  ( die gaat zeker niet naar de Wedren). We denken ons er een beetje vakantie bij en hebben energie voor 10.

Wilma loopt met de militairen op die uitleggen dat, alvorens ze ingeloot worden mee te mogen naar Nijmegen,eerst 30 marsen moeten lopen!Alles uitgelopen dan behoren ze tot de groep waaruit 30 lopers voor de 4 daagse  worden geloot. Als ze vrijdag bij camp Heumensoord zijn dan zit hun taak erop en hebben zij het kruisje binnen. Maarrrr dan is het eerst nog omkleden geblazen, ff onder de kraan, bepakking af en in colonne mee naar de Via Gladiola. Zo is het protocol, punt!
Onderweg worden we uitgebreid verzorgd, extra waterpunten, appeltjes, pepermuntjes en zonnebrandcreme wordt uitgedeeld door 't Kruivat alvorens we aan de voet van de 7 heuvelen staan.  Volgens mij is er in de wijde omtrek van Nijmegen nergens meer een pakje tuc, komkommer of een zak spekjes verkrijgbaar. Zoveel duizenden, duizenden tupperware gerelateerde bakken zijn ons voorgehouden onderweg.

Was er al iemand bekend met de 'waterboy'? Dit schildje zit op zijn fiets en hij is in dienst bij de Deense militairen. Lekkere coole helm ook:-)
O ja en looming is ook 'in'. Maak een bandje in de vierdaagse kleuren, briefje erbij voor 'n euro en je bent los. Volop wordt er geloomd aan de kant van de weg ( of is geloomd geen goed woord?)
Bij de zeven heuvelen aangekomen maant Wilma me dat ik maar mijn eigen tempo moet lopen want elke keer bult af dan stoekt dat zo op d'r knieen. Niks d'r van, samen uit, samen thuis.


Als de zon op zijn hoogst staat toch maar even achter een caravan insmeren en ons hoedje, gekregen van de inmiddels 84 jarige krasse mevr. Meijer opgezet. Heel effectief en eerlijk is eerlijk Wilma je kan het hebben en het het haalt je ook wel weer op:-).
De eigenaresse van de caravan waar we ons even willen insmeren heeft zelf ook een aantal vierdaagses gelopen en weet wat we nodig hebben. Komt ie weer... stukje komkommer? tucje? naturel of paprika? Zout dropje? Goed voor je zout! Flesje drinken mee misschien? Zo lief, tucje en paar dropjes zijn heerlijk lieve mevrouw en nu snel die andere bulten pakken. Heerlijk mens.
Bergie op en bergie af, met 2 vingers in de neus.Hella met filmploeg KRO van de 'wandeling' interviewt ook op de zeven heuvelen gewoon door. Allesbehalve aangenaam om achterstevoren met camera op je nek die bulten op en af.... Bij de laatste bult zit de ploeg van 'het Montferland en de Plok' uit Didam wijdbeens op de grond met een team van ca 10 zwetende mannen.Van voor,naar achter, van links naar.... Zonder pardon schuift Wilma er bij aan en doet mee. Hoezo niet goed in orde? Niemand ziet dat je de de vieftug al ff gepasseerd bent, niet klein te krijgen!

Bijna aan het einde van de route staat Ria met vriendin ons op te wachten. Ze appt dat ze tegenover de klok staat. Tja, waar is die klok? Heet een cafe zo, of hangt er een klok? In deze drukke menigte ff lastig zoeken maar tegenover de torenklok klink uit het niets een hard; Jaaaaaaaa daar zijn ze.
Ria is de vrouw van de boer waar Rick van Wilma heeft gewerkt en nog wel eens werkt. Dat is in 1 zin samengevat wie Ria is.Heerlijk mens met enthousiaste vriendin die ons opwachten.Hoppattee de tas gaat ook bij haar open, pakje sinaasappelsap, mandarijntje misschien of een lekkere grote koek? Het kan niet op.

Nog ff stukje richting Nijmegen,waar we de laatste controle krijgen en net voor de Groesbeekseweg een straat waar alles en iedereen wit is en 1 straat verder alles rood. Iedereen maakt zijn eigen feestje en klapt je echt richting de wedren. Op het laatste stop adres worden we ook meer dan enthousiast bij een leuke familie onthaald en worden er zelfs broodjes verse zalm met blaadje sla en paling volgens catering categorie 1 aan ons voorgehouden. Hoe slecht kun je het hebben.
Op naar de wedren, 13.30 uur zijn we binnen ( klopt weer met de 4 daagse walker app van Marco) en snel door naar de bus ( voor de 2e keer stappen we in de spelersbus van de KNVB, ja ja) richting de Waalsprinter waar Paul ons weer opwacht in een auto met hoge instap waar de airco draait. Zaaaaaalig.
Wat goed is moet je zo laten, toch Wilma?


Maak je maar geen zorgen, de sokken zijn morgen weer droog en je oude stappers halen echt de wedren, ondanks de voorspelde 30+ graden en een late start vanaf 6.00 uur.
We zien beloning 6 al vanuit onze ooghoeken....

P.s.Wim en Elly, op de vraag wat we morgen aanhebben zodat jullie ons kunnen herkennen? Deze groen/gele luchtige shirt met er onder iets met korte benen.

Trusten allemaal!

Woensdag 16 juli, 2e vierdaagsedag 2014

Een late start vandaag, dit betekent dat onze rij vanaf 6.15 uur mag vertrekken. Weer sluiten we aan in een lange rij maar we zijn inmiddels gepokt en gemazeld dus weten welke plek het beste is om te wachten ( en van daaruit als snelste te kunnen vertrekken) Ie-der-reen werkelijk ie-der-een is druk met de telefoon. Foto's van de metgezellen met start vlag erop en oooh wat zijn we druk met de 4 daagse app die nauwelijks of niet werkt.Ervaringen worden uitgewisseld, toestellen wisselen van hand om de handige en de niet handige mensen te helpen de app toch te kunnen installeren. Naast mij een vrouw die volgens de app gisterenavond om 21.00 uur is vertrokken en vanaf om 3.30 uur is binnengekomen. Niet dus.... Mensen van het thuisfront die ongerust bellen met de wandelaars of ze zijn uitgevallen ( volgens de app wel en volgens de wandelaars niet). Ze staan gewoon vanochtend aan de start. Vandaag is het roze woensdag en dat kan niemand ontgaan.

Bij binnenkomst in Lent alle roze borden met roze omschrijvingen om van de kleding van de wandelaars maar te zwijgen Het ziet er naar uit dat er veel mannen wandelen die blij zijn eindelijk ook de 'buitenwacht' te kunnen laten zien dat ze 'roze zijn'. Het lijkt wel een opluchting voor ze dat ze zich eindelijk aan de buitenwereld kunnen tonen. Dat doen ze dan ook in volel glorie, zowel de dames als de heren. De categorie kun je omschrijven als leuk, wel grappig, ludiek gevonden tot 'Wilma behoed me dat ik er ooit zo bij ga lopen' waarop Wilma antwoord ' ooooh dat geet ons niet gebeuren topper'. En het laatste woord hierover is verder stilzwijgend gezegd. De 2e dag staat in de boeken als de dag van Wijchen. En daar is geen woord aan gelogen, ik denk dat Wychen 5 sluipwegen heeft om binnen te komen en al die 5 wegen loop je. Je krijgt er letterlijk het 'heen en weer van'. Dit is/was Wychen. Het militaire camp in het bos is verdwenen, ook Chiel Beelen komen we op zijn vaste plek niet meer tegen. Vandaag veel smalle wegen waar je door de mensenmassa niet echt snel kilometers kunt maken. Maar a la, we mogen vanavond opblijven dus wie dut ons wat.

Wychen pakt altijd uit, erg vriendelijke inwoners waar je altijd naar binnen mag en ook water aanvullen en een kaasje meenemen is vanzelfsprekend. We spreken een duits stel die voor de 13e keer loopt. Ook zij kunnen aan hun duitse vrienden niet uitleggen waarom zij 1 week per jaar naar Nederland gaan. Misschien is het ook wel niet uit te leggen, moet je het voelen, ervaren en meemaken. Hoe bijzonder is het dat je een lijf hebt wat dit kan, dat je 4 x 40 km kunt lopen. Hoeveel staan er aan de kant die het graag zouden willen kunnen... Je wordt werkelijk op handen gedragen en iedereen is 1. Geen verschil in mensen, jong of oud, nationaliteit of geaardheid. Weer komen we het meisje in de rolstoel tegen die een kaart op haar rug heeft in alle talen dat ze niet geholpen wil worden. Haar benen kan ze niet bewegen en hebben een andere vorm dan de onze, over de lengte van haar rug zie je dat dit ooit open heeft gelegen.Ze heeft geen gram extra maar een onverwoestbaar doorzettingsvermogen. Ze gaat achterstevoren de weg op en af en ze komt er, dat is zeker. Over 'power' en 'respect gesproken. Onze telefoon doet het gelukkig goed en we worden weer overstroomd met appjes, waar we zijn, hoe het gaat en Marco ( bloemist van Wilma) vertelt ons via de 4 daagse Follow app hoe laat we binnenkomen ( we zijn nog maar krap een uurtje onderweg ha ha). ca 40% van de tijd hebben we 'geen bereik' met de telefoon en ik heb ontdekt dat je al wandelend in de zon slecht kunt typen maar volgens mij worden we wel begrepen. Wychen en Beuningen hebben uitgepakt. overal muziek, terrasjes, enthousiaste mensen die je - ook als het ff niet meer wil- gewoon naar de finish juichen. Bands met NL taalige muziek, meezingers, meedeiners en 'waar zijn die handjes?'Oh je bedoelt onze Unox knuifjes die zo dik en stijf zijn... goed om idd ff de handjes te laten zien en mee te klappen, worden ze vast weer dunner en fraaier van.... 1 van de appjes is van Karin en Paul Knippenborg. Zij staan langs de route in Beuningen tegenover de burgemeester. Gaaf en je hebt weer een doel om naar uit te kijken. Ja hoor, we zien ze al van verre. Hoe blij kun je zijn als je bekenden tegenkomt die blij voor jou zijn, het blijft een hele bijzondere ervaring. Karin vertelt over de andere Zieuwentse wandelaars die net weg zijn en waarvan sommigen er minder fit uitzagen dan wij. Wij kunnen ook echt alles verbloemen. We krijgen een rolletje Mentos mee

( zo lief) en hoppattee op naar Nijmegen. Onderweg de meest mooie creaties van particulieren om in waterslangen gaatjes te prikken, die over de weg te hangen zodat de wandelaars een lekkere nevel krijgen. Heeeeeeerlijk deze verkoeling in deze zinderende hitte. Vanochtend om half acht was het al klam en drukkend en geen zuchtje wind. Nu we beiden de Sara gerechtigde leeftijd al ff voorbij zijn en van onszelf ongevraagd al hitte hebben is de brandende zon slechts een bijkomstigheid. Morgen 25+ en vrijdag 30 graden. Extra waterplaatsen worden ingericht en we gaan het gewoon meemaken. 4 x 40 is 4 x 40 ongeacht de temperaturen. We zijn in gedachten al op zoek naar een passende outfit en welk petje/hoedje we meenemen om ons enigszins tegen de hitte te wapenen. De schoenen van Wilma drukken en voelen onwijs warm, blijven staan is geen optie dus na 8.5 uur zijn we op de Wedren en hebben we dag 2 achter ons. Snel naar de bus en op naar de Waalsprinter waar Henk Bob met draaiende motoren en het raampje open op ons wacht. En Wilma, nu mogen je schoenen echt uit. vindt Henk niet erg...... Voor de appers en volgers, jullie reacties lezen we met heel veel plezier dus voel je vrij om je bericht hieronder bij 'opmerkingen' te schrijven. Hebben wij morgen onderweg naar Nijmegen weer iets leuks te lezen en te bepraten.

Dinsdag 15 juli, 1e vierdaagse 2014

We hebben voor deze 4 daagse een deal met Henk, onze bob. Hij brengt en haalt ons, wat een service! De eerste ochtend is toch altijd ff spannend, hebben we alles, niets vergeten? Als een geolied team zijn we keurig op tijd in Nijmegen. 4.50 uur staan we in de rij waarbij we weten dat we op moeten passen met de stoepjes, de zij-beugels van de dranghekken en de wortels van de bomen, om daar vooral niet al te struikelen alvorens we gescand zijn. Allemaal gelukt. 5.17 uur gaan we van start. Een high five naar elkaar en onze 6e vierdaagsestart is een feit. Evenals voorgaande jaren diep respect voor de feestgangers. Ze zien er niet uit ( en zo ruiken ze ook). Met een ongetemd doorzettingsvermogen moedigen ze de wandelaars aan en hebben ze vooral ook zelf veel schik. Prachtig om te ervaren.Alsof we niet weg zijn geweest. We hebben de pas er lekker in en bij de Waalbrug aangekomen is het verhaal voor en achter ons dat er afgelopen weekend een man en vrouw naar beneden zijn gesprongen...... Een kijkje naar beneden doet je gruwelen. Op de Waalbrug allemaal fluoriserende teksten, I follow you, I miss you, I admire you etc etc. Als je alle teksten hebt gelezen ben je de Waalbrug af. Het mooie is dat we de afgelopen jaren zo onze ervaringen hebben opgedaan en de tellen van de zweep kennen.Juiste toilet adressen zoeken, babbeltje maken, water bijvullen en oh oh oh wat zijn de mensen toch attent. Niets is te gek, ga lekker zitten. Bakje koffie met saucijsje misschien?

Pak maar heur... 't steet d'r veur. Tapje buiten, muziekje aan, alle familieleden bijeen getrommeld, je wordt naar het toilet begeleidt en moet in elk geval een par tucjes meepakken van tafel. Da's goed veur uw zout, doe het maar mevrouw, nemt het gerust an. Het zal u goed doen. Niets is te gek, allemaal even vriendelijk en je krijgt een heleboel binnen kijkjes in de meest diverse woningen. In Bemmel hebben we een joker ontvangst te pakken. Stoelen staan klaar, koffie is klaar, soesje d'r bij, komen we met de gastheer en mevrouw in gesprek en meneer vertelt dat hij 36 jaar heeft meegelopen. Sinds 3 weken uitgeschakeld door een jicht aanval in zijn knie, helaas moet hij het dit jaar vanuit de tuinstoel beleven. Mevrouw vertelt dat hij ook nog een herseninfarct heeft gehad afgelopen jaar. Meneer weet zeker dat hij er volgend jaar weer bij is en of we hem met de hand op ons hart willen beloven volgend jaar zeker weer bij hen te komen voor een tussenstop. Ik kan het beste even zijn huis fotograferen, daar staat de naam op en tegenover de Action. Kennende ge dat onthouwen ? Doen he? Jazeker meneer, wat uiterst vriendelijk. En wat hebben we met hen te doen. Kippenvel momentje.

De burgemeester met zijn gevolg staat weer te klappen en te zwaaien en alles komt ons weer heel bekend voor. Valburg komt eraan ( ooooh in het allereerste jaar ging Wilma hier onderuit..) Hier gaan we dus niet stoppen, gewoon doorlopen, dan hebben we dat ook gehad. Omroep Gelderland trakteert de lopers op een heerlijk bakje soep, je kunt het gewoon aanpakken en doorlopen. Lopen en drinken is voor Wilma geen optie, ze zit een beetje met de soep te hannesen en als het op slateren aankomt adviseren 2 dames toch maar ff naar de kant te gaan. Trouw als we zijn volgen we dat advies natuurlijk weer op.

Wat we ons nog wel afvragen, is de meest verschrikkelijke uitdossingen waarin mensen zich hullen. Waarom 2 volwassen en zeker geen magere vrouwen in een babydoll, en waarom als Zeeuws meisje in een te krappe jurk... Leuk voor de tv ploegen en foto's maar verder...... Geef ons maar onze eigen luchtige shirtjes waarin we niet opvallen. Half twee zijn we bij S 40 op de wedren. Dag 1 zit er op, startkaart voor morgen is binnen en nu op zoek naar de pendelbus die ons naar de Waalsprong brengt. Instappen en wegwezen, service van de organisatie. Perfect geregeld! Het was weer even thuiskomen op deze eerste dag en oh wat zijn we blij dat we er weer bij zijn dit jaar. Morgenvroeg een late start 6.15 uur.

Zondag 13 juli Als ik zaterdag Wilma bel om af te spreken hoe laat we zondag zullen vertrekken, neemt ze op met 'Hallo topperrrrr...' Dat klink me bekend in de oren. Deze naam hebben we nu voor het 6e jaar en wordt gebruikt in de week van en voorafgaand aan de Nijmeegse Vierdaagse. Vorig jaar hebben we de 4 daagse overgeslagen. Even een jaartje niet, eens kijken of en hoe het ons bevalt om een jaar niet te lopen. Niet dus.... begin maart maar snel weer ingeschreven en binnen no time hadden we de bevestiging van deelname 2014 binnen. Yes, hoe dichter het bij komt hoe meer het begint te kriebelen. Zondag is het dus zover. Om veel file vormingen en drukte rondom Nijmegen te voorkomen spreken we af om 12.00 uur in Zevenaar. Ff bakje doen en dan op naar Nijmegen. Voor en om Nijmegen is het al een drukte van jewelste, het lijkt wel een mieren hoop aan auto's die allemaal richting Wedren rijden. Tot aan Lent gaat het goed en dan loopt het vast ( extra busbaan waar we tijdens de Vierdaagse nog plezier aan gaan beleven). Op ons 'hier worden we 's ochtens gedropt plekje', worden we snel de auto kwijt en op naar de Wedren. De 40S pagode is snel gevonden en we hebben geluk, bij ons staat de langste rij mensen te wachten die allemaal hun felbegeerde armbandje en goody bag op komen halen. Aansluiten is deze dagen het devies dus 'volgers' als we zijn, gewoon aansluiten. 13.40 uur hebben we het armbandje om ( ja ja 2 vingers er tussen houden als je hem om krijgt want met de verwachtte tropische temperaturen zwelt alles op, dus ook je polsen). Ha vertel ons wat:-) Ff een rondje langs de sponsoren en deelnemende standjes en op zoek naar een lekker luchtig shirt voor ons. Met de verwachtte 30+ graden de komende week geen luxe om een extra verschoninkje te kunnen pakken. Niet te vinden daaro. Het lubbert, gaapt en kiert allemaal dus niet geschikt voor ons ( of wij zijn niet geschikt voor hun shirts) Best sunde om op een stuk uit een doos geknipt karton te lezen dat de 2014 originele 4 daagse shirt helaas vandaag niet leverbaar zijn. Iemand is ze vergeten mee te nemen vanuit de opslag..... We kunnen natuurlijk de stad in gaan. Alle winkels zijn open en elke m2 is in gebruik voor of een tap, of verkoop ij, of standhouders of bands die alles uit de kast halen om nu al te laten weten dat het hier giga gezellig is. En dat is het. Je zal maar niet lopen en naar de feesten gaan, dat is ook een hele prestatie om dagen vol te houden. Bij Perry sport slagen we voor een lekker shirt. Mevrouw vraagt of we speciaal op zoek zijn naar rose shirts voor de rose woensdag.... euh... wij? Hoe liek het oe? Op de terugweg nog ff een versnapering en snel weer naar de auto en huiswaarts. De kriebels zijn alleen maar versterkt en het aftellen is begonnen!