17 februari 2008 Rondje Byland

Vandaag hebben we niets op ons trainingsschema staan. Week 2 = niets, nul, nada.
Maar ja, het is mooi weer en Wilma weet nog wel een mooi klein rondje.
De Byland, km of 5 schat ze zo in.....
Ach, we hebben de smaak te pakken, we kunnen beter meer dan minder trainen dus op naar Zevenaar.

We zitten weer klaar in onze outfit en deze keer heb ik toch maar mijn oude hoge schoenen aangetrokken, eens kijken of dit beter gaat. Vergezeld door Paul en Sjaak zoeken we een goede parkeerplaats bij de Byland en de heren willen zich terwijl wij lopen, vermaken op een terras, in de zon. Wij gaan. Het duurt nog geen 2 km of ze rijden ons voorbij, kroeg was dicht, geen terras, geen bediening. Zij gaan op zoek naar een andere locatie en wij genieten van de zon en lopen langs het prachtige water. Wilma praat me bij over de omgeving en wat hier in de zomer allemaal te doen is. Dik... Duitsers met speedboten echt ze lijken wel gek hier zomers, aldus Wilma. Na ca 8 km sms't Wilma naar Sjaak en we horen 20 meter achter ons Sjaak's toestel de sms ontvangen. Wilma hoort niets, ik draai me om; loopt Sjaak achter ons als een echter Sjaak R. de Vries stiekem filmopnames te maken. Vorige week was DE Peter R. de Vries uitzending op SBS en nu loopt SBS 7 ons op te nemen. Bij de pauze treffen we Wim en Fini Klein Hesseling, oud collega uit de Misset tijd. Even bijgepraat en wij vervolgen de tocht richting eindpunt met Sjaak R. de Vries vanuit een onzichtbaar bosje filmend achter ond.
De door Wilma ingeschatte ca 5 km bleken er 9.8 te zijn. Altijd handig zo'n stappenteller die alles registreert. We hebben wel een wijntje verdiend en die pakken we op de kade.
Nadien lekker stampot boerenkool gegeten bij Wilma en een heerlijk toetje ZONDER slagroomgespuis. We schrijven weer een kleine 10 km bij en wonder boven wonder gaat het vandaag een stuk beter om mijn oude schoenen.
Volgende week op naar de Veen- en Heidewandeling in Haaksbergen.
Ik ben weer positief.

Zondag 24 februari 2008 Veen en Heidewandeltocht

Vandaag voor het eerst met ons tweetjes op pad. 12.45 uur start bij het Gängelhuuske ( alleen de naam al) in Haaksbergen. We kunnen tot 13.00 uur starten dus krap op tijd. De eerste wandelaars zijn al terug als wij nog moeten beginnen. Het was een prachtige tocht die ons gemakkelijk afging. Mooie natuurgebieden en met veel hekken die we zelf 'los' moesten doen en niemand voor en achter ons. Hoezo mooie natuur? Zie hier Wilma met Ossie, die voor de verandering ook z'n pony los draagt vandaag.

Na 10.2 km pauze in de schuur van de Bosbrandweer met ja ja echte soep van de dag ( kost allemaal € 1,-), tafels en klapbanken buiten en jawel 2 echte Dixy's. Overal is aan gedacht. We worden goed verzorgd en na 10 minuten hebben we geen rust meer, we sms-en met de mental coach en vervolgen onze tocht naar Haaksbergen. We kunnen bijna niet wachten tot we de eerste medaille ( we mogen kiezen uit een algemene, een echte Veen- en Heidewandeltocht medaille of een sleutelhanger). En de kosten.... jawel € 1,20. 15.20 uur zijn we weer binnen en hebben we de tocht van 14,7 km in 2,5 uur volbracht. Ja, we zijn best trots.

Tot we aan de koffie zitten na te kletsen met een mevrouw die de 60 gepasseerd is en in haar wandelboekje 23.445 km heeft staan. Dat is niet de km stand van haar auto maar van al haar wandeltochten over de afgelopen 20 jaren.

Ook voor ons is er nog hoop.

De teller staat vanaf vandaag op 35,9 km.

10 februari 2008 D.O.S. wandeling Barchem

Eindelijk is het zover, vandaag bijten we het spits af. Om 8.45 uur zitten we aan de koffie, rugtas klaar, beiden de nieuwe schoenen en sokken aan en klaar voor de start.
We vertrekken richting Barchem; startbureau camping de Bremstruik.

Nou ja zeg, wat een drukte, wat een hoeveelheid auto's, verkeersregelaars, bewegwijzeringen en ga zo maar even door. We gaan toch alleen een stukje wandelen?
In de kantine van de camping melden we ons aan, Wilma en ik, voor de allereerste tocht.
We melden ons als nieuwelingen ( zo voelen we ons ook echt) en vragen alles wat we moeten weten.

We krijgen de route mee, en gaan op pad. We hebben de pas er goed is en halen zowaar onderweg veel mensen in. Zegt dat iets over hun of ons tempo? Stelletje enthousiastelingen als we zijn, sjouwen we flink door. We komen werkelijk waar van alles tegen onderweg. Mensen met en zonder honden, allemaal met een giga uitrusting, voor ons allemaal rugtassen met opdruk 4daagse Nijmegen, groepen mensen met t-shirts 'Ik wil opvallen' nou dat doe je al door je verhalen, laat staan door de t-shirts. Wat een verschillende wandelaars, de een sjouwt, de ander slentert, weer een ander valt, velen zijn er stukken ouder dan ons (!) iedereen met een eigen verhaal. Na ca. 4/5 km rijdt onze mental coach Paul langs, op zoek naar een plek om ons op de camera vast te leggen. We zwaaien als oorlogsoverwinteraars en nog ziet hij ons niet.
FF later worden we voor het eerst gefotografeerd, met onze eigen outfit, heftig lachend, rode wangen en de pas er flink in. Het gaat goed, behalve met Tonny's hakken ( 2 duftige blaren) en een onwelwillende teen. In Paul's auto op de achterbank afgeplakt met de Hansaplast blarenpleisters ( 5 stuks voor veel euri's) en weer verder.Het voelt steeds slechter maar we lopen door. Onderweg praten we met een enthousiaste man met 2 honden die ons 3 km lang vertelt hoeveel tochten hij in bbinnen- en buitenland heeft gelopen. Je moet naar Belgie, dat kost allemaal niks en zo verder, en zo verder, en zo verder pfff. Nou ja, dat weten we ook weer.
Een ware rustplaats onderweg met tafels en stoelen, drinken en soep, alles voor 1 euro!
Dat het uut kan?!?
Wij rusten niet, wij kachelen door. Met een gemiddelde van 5 km per uur komen we heel trots weer bij camping de Bremstruik aan. We hebben het gehaald, Paul wacht ons enthousiast op. We melden ons af bij het startbureau ( dan hoeven ze ons tenminste niet al de eerste dag met de bezemwagen op te halen) en pakken een bakje. We kopen ons eerste wandelboekje waarin we de tochten en de km kunnen noteren en we hebben de eerste sticker te pakken. Meer boekjes zijn er niet, uitverkocht, volgende tocht beter. Op de camping kunnen we van het toilet en zelfs van douches ( jawel 50 eurocent) gebruik maken. Wat een luxe. In de kantine van de camping wordt Cup-a-soup klaargemaakt. Niemand weet wat dat moet kosten ( paniek onder het personeel).

Als een stel Utrechtenaren naar 6 tosties vragen is de bediening van de camping geheel ontregeld. Meneer kan er maar 1 per keer maken. Wat een toestand met die drukte vandaag, ruim 700 wandelaars.
Er gaat een wereld voor ons open.