Eindelijk is het zover, vandaag bijten we het spits af. Om 8.45 uur zitten we aan de koffie, rugtas klaar, beiden de nieuwe schoenen en sokken aan en klaar voor de start.
We vertrekken richting Barchem; startbureau camping de Bremstruik.
Nou ja zeg, wat een drukte, wat een hoeveelheid auto's, verkeersregelaars, bewegwijzeringen en ga zo maar even door. We gaan toch alleen een stukje wandelen?
In de kantine van de camping melden we ons aan, Wilma en ik, voor de allereerste tocht.
We melden ons als nieuwelingen ( zo voelen we ons ook echt) en vragen alles wat we moeten weten.
We krijgen de route mee, en gaan op pad. We hebben de pas er goed is en halen zowaar onderweg veel mensen in. Zegt dat iets over hun of ons tempo? Stelletje enthousiastelingen als we zijn, sjouwen we flink door. We komen werkelijk waar van alles tegen onderweg. Mensen met en zonder honden, allemaal met een giga uitrusting, voor ons allemaal rugtassen met opdruk 4daagse Nijmegen, groepen mensen met t-shirts 'Ik wil opvallen' nou dat doe je al door je verhalen, laat staan door de t-shirts. Wat een verschillende wandelaars, de een sjouwt, de ander slentert, weer een ander valt, velen zijn er stukken ouder dan ons (!) iedereen met een eigen verhaal. Na ca. 4/5 km rijdt onze mental coach Paul langs, op zoek naar een plek om ons op de camera vast te leggen. We zwaaien als oorlogsoverwinteraars en nog ziet hij ons niet.
FF later worden we voor het eerst gefotografeerd, met onze eigen outfit, heftig lachend, rode wangen en de pas er flink in. Het gaat goed, behalve met Tonny's hakken ( 2 duftige blaren) en een onwelwillende teen. In Paul's auto op de achterbank afgeplakt met de Hansaplast blarenpleisters ( 5 stuks voor veel euri's) en weer verder.Het voelt steeds slechter maar we lopen door. Onderweg praten we met een enthousiaste man met 2 honden die ons 3 km lang vertelt hoeveel tochten hij in bbinnen- en buitenland heeft gelopen. Je moet naar Belgie, dat kost allemaal niks en zo verder, en zo verder, en zo verder pfff. Nou ja, dat weten we ook weer.
Een ware rustplaats onderweg met tafels en stoelen, drinken en soep, alles voor 1 euro!
Dat het uut kan?!?
Wij rusten niet, wij kachelen door. Met een gemiddelde van 5 km per uur komen we heel trots weer bij camping de Bremstruik aan. We hebben het gehaald, Paul wacht ons enthousiast op. We melden ons af bij het startbureau ( dan hoeven ze ons tenminste niet al de eerste dag met de bezemwagen op te halen) en pakken een bakje. We kopen ons eerste wandelboekje waarin we de tochten en de km kunnen noteren en we hebben de eerste sticker te pakken. Meer boekjes zijn er niet, uitverkocht, volgende tocht beter. Op de camping kunnen we van het toilet en zelfs van douches ( jawel 50 eurocent) gebruik maken. Wat een luxe. In de kantine van de camping wordt Cup-a-soup klaargemaakt. Niemand weet wat dat moet kosten ( paniek onder het personeel).
We vertrekken richting Barchem; startbureau camping de Bremstruik.
Nou ja zeg, wat een drukte, wat een hoeveelheid auto's, verkeersregelaars, bewegwijzeringen en ga zo maar even door. We gaan toch alleen een stukje wandelen?
In de kantine van de camping melden we ons aan, Wilma en ik, voor de allereerste tocht.
We melden ons als nieuwelingen ( zo voelen we ons ook echt) en vragen alles wat we moeten weten.
We krijgen de route mee, en gaan op pad. We hebben de pas er goed is en halen zowaar onderweg veel mensen in. Zegt dat iets over hun of ons tempo? Stelletje enthousiastelingen als we zijn, sjouwen we flink door. We komen werkelijk waar van alles tegen onderweg. Mensen met en zonder honden, allemaal met een giga uitrusting, voor ons allemaal rugtassen met opdruk 4daagse Nijmegen, groepen mensen met t-shirts 'Ik wil opvallen' nou dat doe je al door je verhalen, laat staan door de t-shirts. Wat een verschillende wandelaars, de een sjouwt, de ander slentert, weer een ander valt, velen zijn er stukken ouder dan ons (!) iedereen met een eigen verhaal. Na ca. 4/5 km rijdt onze mental coach Paul langs, op zoek naar een plek om ons op de camera vast te leggen. We zwaaien als oorlogsoverwinteraars en nog ziet hij ons niet.
FF later worden we voor het eerst gefotografeerd, met onze eigen outfit, heftig lachend, rode wangen en de pas er flink in. Het gaat goed, behalve met Tonny's hakken ( 2 duftige blaren) en een onwelwillende teen. In Paul's auto op de achterbank afgeplakt met de Hansaplast blarenpleisters ( 5 stuks voor veel euri's) en weer verder.Het voelt steeds slechter maar we lopen door. Onderweg praten we met een enthousiaste man met 2 honden die ons 3 km lang vertelt hoeveel tochten hij in bbinnen- en buitenland heeft gelopen. Je moet naar Belgie, dat kost allemaal niks en zo verder, en zo verder, en zo verder pfff. Nou ja, dat weten we ook weer.
Een ware rustplaats onderweg met tafels en stoelen, drinken en soep, alles voor 1 euro!
Dat het uut kan?!?
Wij rusten niet, wij kachelen door. Met een gemiddelde van 5 km per uur komen we heel trots weer bij camping de Bremstruik aan. We hebben het gehaald, Paul wacht ons enthousiast op. We melden ons af bij het startbureau ( dan hoeven ze ons tenminste niet al de eerste dag met de bezemwagen op te halen) en pakken een bakje. We kopen ons eerste wandelboekje waarin we de tochten en de km kunnen noteren en we hebben de eerste sticker te pakken. Meer boekjes zijn er niet, uitverkocht, volgende tocht beter. Op de camping kunnen we van het toilet en zelfs van douches ( jawel 50 eurocent) gebruik maken. Wat een luxe. In de kantine van de camping wordt Cup-a-soup klaargemaakt. Niemand weet wat dat moet kosten ( paniek onder het personeel).
Als een stel Utrechtenaren naar 6 tosties vragen is de bediening van de camping geheel ontregeld. Meneer kan er maar 1 per keer maken. Wat een toestand met die drukte vandaag, ruim 700 wandelaars.
Er gaat een wereld voor ons open.
Er gaat een wereld voor ons open.
2 opmerkingen:
Hallo Dames,
Heel erg veel succes!!
Ik weet zeker dat jullie het vol houden!
Liefs,
Melanie Gebbinck!
Ik heb het altijd al geweten dat Wilma (mijn buurvrouw)zo sportief was. Het zal me niets verbazen als Sjaak nu ook gestimuleerd wordt om wat aan sport te gaan doen :)
Veel succes,
Bert
Een reactie posten