Zondag 9 maart Poldermars in Leuth

Om te voorkomen dat de klad erin komt, vandaag teletekst pagina 703 ( en zeker 704) geschuwd.
Als ik Wilma bel blijkt dat we beiden nog in de pyama zitten en we dus vanmiddag gaan starten. Om het goede gevoel van 'Nijmegen'te krijgen vertrekken we richting de Ooijpolder ( ja daar waar zoveel overstromingen zijn geweest). De mental coach en Sjaak melden bij vertrek al dat dit de laatste tocht wordt waarbij ze ons vergezellen. Vanaf volgende week staan de 20 km tochten op ons trainingsschema en dat kost toch bijna een halve dag....

We vertrekken richting Ooij en op het adres aangekomen zien we alleen politie, wegafzettingen, smalle mennekes en vrouwkes in strakke pakken die hardlopen. Ja hebben wij weer, we zitten middenin een (hardloop)marathon. We melden ons bij het startburo en daar vertellen ze ons op zijn Ooij's dat het startburo is verplaatst naar een durp verderup. We motten bij de Rosmolen ( spreek uit Rosmeule) zijn. Daar gaan we weer, over het marathon parcours dat zo geweldig is afgezet ( en wij ons niets van aantrekken). Kwart voor twee schrijven we ons in voor de 10 km.
We kunnen nog tot twee uur starten dus niets aan de hand. Of we lid zijn van de bond? Ja, da's dan 4 euro incl. herdenking. Wat een feest, nu al.

Getooid in regenjas met capuchon vertrekken we richting Leuth, Kekerdom en al na 3 straten komen we erachter dat we de 5 km route hebben gepakt ( staat bovenaan het briefje) en onderaan staat de 10 km die we willen lopen. Tonny had de kop er niet bij en Wilma houdt volgens afspraak een 'droge route'in haar jaszak.
Weer terug op de weg waar we moeten zijn komt ons de organisatie al achterop: Loopt u de poldermars? Ja, ooooh dan laten we de bewegwijzering nog even hangen ( da's wel erg handig als we na 3 straten al op de verkeerde route lopen... foei Tonny).
De regen gaat harder en harder en Wilma denkt dat ze de marathon moet lopen, echt waar, 5 km per uur is al hard maar 7 hoeft echt niet hoor...
De route van 10 km blijkt uit 11 straatnamen te bestaan, nou dan weet je het wel, 1 lange weg van 5 km, zonder schuilplaats, geen pauze plaats, wel een kaartje meegekregen voor 4 controle stempels onderweg en nooit iets of iemand gezien. Zelfs geen lelijke Dixy voor de broodnodige pp. Halverwege staan de mental coach en Sjaak. Onderweg krijgt Wilma nog een MMS van Sjaak waarop we zien dat zij heerlijk van een patatje met gehaktbal genieten... en gelukkig hebben wij nog een fruitreep van C 1000.
Gelukkig komen we nog 2 Ossies tegen ( die lopen hier ook) en een stel dat ons heeft ingehaald. Ja dat denken ze, net voor het startburo passeren wij weer; wij met onze snelle tred.

We nemen trots onze 2e medaille in ontvangst en hebben onderweg afgesproken dat we bij het behalen van onze 5e medaille uit eten mogen.

Geef ons toch maar de Achterhoekse tochten.
Mooie(re) routes, fijne dixy en een kopje soep voor 1 euro onderweg op de pauzeplaats.

Onze kapsels zijn toe aan een Carmen krulset en de jassen verlangen naar een verwarming.
Onze km stand tot op vandaag is 47 komma 2.