Rust weekend

Vandaag geen tocht. i.v.m. bezig heden buitens huis hebbende, hebben we ingecalculeerd dat we dit weekend niet wandelen. Als ik naar buiten kijk zie ik honderden marathon wandelaars voorbij komen die vanochtend vanaf 5.00 uur voor de 42,4 km zijn gestart.

De één loopt veeeeeel gemakkelijker dan de ander, wij weten wat ze voelen. Warm, drukkend weer, rooie kopjes, drinken in de hand en maar doorstappen.Als ze bij mij thuis voorbij komen hebben ze de 35 km erop zitten. Nog ruim 7 te gaan ( ik reken... een kleine vijf kwartier nog voor de boeg). Chapeau.

Voor ons geen tocht vandaag maar wel een bijzonderheid om in ons logboek te melden.

Vrijdag werd ik op de zaak e-nor-rum verrast. Een grote doos gevuld met een heel lief briefje van een klant uit Veghel. Hij zelf woont in Groesbeek. Als we een schoon toilet, een kop soep of zomaar even iets lekker willen, dan stelt hij zijn huis voor ons beschikbaar, op onze 3e vierdaagsedag. Adres, vast en mobiel telefoonnummer, alles heeft hij bijgesloten.

Hij woont nl. in Groesbeek. Pffffff wat een kanjer. In de doos: 1 cap, 1 broodtrommel vol met voedende koekjes, 4 t-shirts en een cap met lange klep als goede bescherming tegen de zon.

Ik heb alleen maar laten vallen- toen ik hem ca 3 weken geleden sprak- dat we in voorbereiding zijn voor de 4 daagse en wat een giga kado om zo verrast te worden.

De shirts draaien nu in mijn wasmachine, zodat ze klaar liggen voor onze volgende tocht.

Geweldig om zo'n relatie te kennen. Klanten... het zijn heerlijke mensen!

Volgend weekend, de 2 daagse in Doetinchem.

JP te G. wij zullen de shirts daar met plezier dragen. Reken maar.

Zondag 15 juni Grenslandtocht Zevenaar

Al op onze tocht in Volendam werd er over de Grenslandtocht in Zevenaar gesproken.

Iemand van de organisatie daar liep ook altijd deze tocht. De eigenlijke Grenslandtocht wordt pas a.s. weekend gelopen maar ja, dan hebben andere mensen andere dingen in onze agenda gepland dus wij willen hem vandaag lopen. Geen route, geen nood. Wilma heeft haar connecties en weet een route van 2005 te bemachtigen. Dat belooft wat. Wij, de vierdaagsetoppers, samen op pad voor de 40 km en die moeten we geheel van de route aflezen en uitlopen. Geen inschrijfburo, geen routepijltjes, geen uitgezette rustplaatsen, geen medaille(!) en bovenal geen dixy's! Wilma kent zich goed uit in deze omgeving en weet zo uit de losse hand al 5 café's die we onderweg aan kunnen doen.

Om half acht bij Wilma op de koffie. Onderweg naar Zevenaar de ruitenwissers op de maximale stand om door de buien heen zicht op de weg te houden. Dan maar ietsje langer koffie drinken. We vertrekken om 8.10 uur en ik word binnen het eerste half uur 3 x gewaarschuwd, Tonny, daar moeten we opletten. Daar gaan we het bos in en dat is zonder bepijling heeeeeel lastig.... ( voor ons).
Peeskesbos ( prachtig, dat kenden we nog van een eerder gelopen route) en elke afslag wordt RUIM vantevoren door de GRM ( lees General Route Manager = Wilma) aangegeven. Ja ja, het komt wel goed, waar is de autoweg... daaar.... oh dan moeten we die kant op!

We passeren het alombekende Walkreuz. Dit is een verhaal apart. Ik ben hier eerder geweest met iemand die hier jarenlang gewoond heeft en mij vertelde dat er een Mariakruis stond. Vergroot deze foto hiernaast en kijk goed naar het kruis!

Campings, de plaats Borghees, Elten, alles hebben we gezien. Duitsland in, Duitsland uit, Duitsland in, Duitsland uit. Op een gegeven moment zijn we zo ver de bossen in, als ik achterom kijk dan weten we hoe deze tocht de site opgaat: Groeten uit de Rimboe, deel 1a.

We pauzeren in Stokkum doen ons tegoed aan een lekker bakje met appelgebak ( dat zagen we van de wielrenners naast ons en dat gaat er natuurlijk wel in). Onderweg komen we veel wandelaars tegen; al of niet met Nordick walking stokken ( foi dat geslöpte met die stökke, de kraaien schrikt d'r jo van, wi'j kunt al zonder stökke loop'n). Zelfs de ruiters in het bos hekelen de wielrenners. Sjonge jonge, je hebt sporters en sukkels! De dagjesfietsmensen hebben een ingeburgerde fietsbel en de sukkels schreeuwen je toe als ze 4,3 meter achter je komen en je net niet meer de tijd hebt om aan de kant te springen grrrrr...onze hartslag doet het nog!

In Elten in het bos krijgen we een belletje van het thuisfront. Noodweer, het dondert flink en de regen valt met bakken uit de lucht. Dank u, wij snellen het bos uit want met onweer in het bos das nie fijn. We halen nog net droog Elten City. bij Brödje hangt het er met de benen uit, bij Wanders zit alles binnen en bij het Posthuus staan nog parasols met lege stoelen. Die zijn voor ons.

We schuilen en bestellen een kop soep in de hoop dat de bui snel overwaait. Sjaak is er al, bang dat zijn toppers nat worden. Laat maar, het is al weer droog de zon komt door en we zijn de 31,3 km inmiddels gepasseerd. We zijn geen watjes en stappen door naar Babberich waar ons net voor de volgende bui, Sjaak op komt halen.

40 km verder, geen medaille (!) allebei 1 gevlekt been en weer een topdag.

We hebben de route volgens de beschrijving (bijna) foutloos gelopen.

We tikken vandaag de 390 km aan.

Zondag 31 mei, De Falconwalk in Schaarsbergen

Deze tocht is van oorsprong een internationale tocht voor de training der militairen.

We melden ons om 7.45 uur aan de Oranjekazerne in Schaarsbergen.

Wat een materieel en een gebouwen en tjee wat zijn er veel militairen van verschillende pluimage. Iedereen toont trots zijn rang.

Het is even een getuntel bij de inschrijving.

Wij leveren ons ingevulde formulier in, dat moet weer overgeschreven worden, en omdat we bij de start al vragen of we onze medaille nu al mogen meenemen is meneer Inschrijf helemaal van het rit. De coordinator wordt erbij gehaald en meneer Inschrijf mag ons BLAUWE formulier van een krul voorzien. Hoe hij een krul door ons formulier maakt, wordt hem voorgedaan....

Let's go. 8.10 uur.

We vertrekken langs het STAFF gebouw de bossen in, de Posbank op. Hele smalle paadjes waar je 1 voet breed op kunt zetten en voor en achter ons horen we alleen voetstappen van medewandelaars. De eerste pauze is net over de brug van de A12. Een legertent voorzien van drank en ja hoor, 7 nu nog schone dixies. Die kans laten we ons niet ontnemen.

Onderweg treffen we bruine ossies met 2 kalfjes. Voor ons een loslopende hond. Ze hebben elkaar gezien en Ossie bewaakt natuurgetrouw zijn jonkies. Alles loopt los en wij weten niet wat er in de kop van Ossie omgaat. Eng. We passeren nog enkele Ijslandse paarden die ook van hun natuur genieten.

Na 16 km Posbank de echte pauze. Legertenten zijn opgeslagen, leerlingen van de politie academie rusten op veldbedden en worden voorzien van heuse lunchdozen met alles erop en eraan. Er worden knuffelberen verkocht met een gedeelte van de opbrengst voor KiKa. Mooi gebaar!

Achter ons marcheert een ware politie academie groep wandelaars waar zelfs nog geen snorhaar verkeerd zit. Allemaal ferm en fier, ze zingen alsof ze de bonus nog moeten verdienen. Ze worden onthaald ( uitgejouwd met ' heej uitslovers' door onze buren die nog in opleiding zijn. Ja zij... zij lopen de 4daagse echt, en wij, wij zijn nog in opleiding.

Op mijn vraag hoeveel zij lopen vandaag, wordt er noffelig rondgekeken, op zoek naar een collega in opleiding die het misschien wel weet....ik geloof 15 km of 20km???

Verder over de Posbank, bult op, bult af, bult op, bulf af. Het zand is rul en zwaar en het is warm. We worden mentaal ondersteund door 2 gezellige mannen die hun rust tijdens de 4daagse via hun werk hebben ingekocht!! In geuren en kleuren vertellen ze wat hen te wachten staat. Na 5 minutenwordt ons duidelijk gemaakt door hen dat wij daar ook onbetaald gebruik van mogen maken. In the pocket!

Verder over de Posbank, bult of, bult af, bult op en na 26.4 km weer een pauzeplaats.

Helaas er is geen water en ook de soep is op. Jammer.

Een militair schudt zijn jerrycan om en op mijn vraag of dit ook burgerwater is lacht hij, jazeker alleen je krijgt er zoveel vlekken van, kijk maar naar ons kleding. ...

Majoor Pieterse en sergeant de Jong ontvangen ons hartelijk en delen ons alles wat wij wensen. Zelfs een stoel wordt ons aangeboden.

Nog 13.6 km tot de 40 is volbracht.

Het begint te regenen, te flitsen en te donderen. Niet fijn in het bos. Evenals mannen met erg natte broeken van het zweten... niet fijn om hier kilometers achter te lopen.....Na 40,2 km horen we een Brassband van 17 man spelen in de kazerne.

We laten onze boekjes afstempelen voor 40,2 km, en beeindigen onze 14e tocht met 51.918 stappen op de teller. We drinken nog even iets en zitten weer bij dezelfde militairen.

We worden enthousiast onthaald en ook zij zijn blij dat we goed binnen zijn gekomen.

Als 1 van de bandleden stilletjes The last pose speelt staat een militair op en vraagt of hij dit nu even niet wil doen. Hij heeft gisteren zijn maat begraven en speciaal voor hem werd daar the last pose door een heuze indrukwekkend grote kapel gespeeld. Liberté, égalité, fraternité. Kippenvel. Wat muziek met je doet.

We schrijven 40,2 km bij en de teller staat op 345 km.

We zijn ook weer benieuwd naar jullie reacties deze week....

Vrijdag 30 mei, de inschrijvingsbevestiging is binnen

Ja... de postbodes hebben Zevenaar en Zieuwent gevonden en de officiele inschrijving keurig bezorgd. We hebben een inschrijfnummer 442972 (T) en 442939 ( W)en een loopnummer 40-V-542(T) en 40-W-143.(W) We bestaan nu ook bij de administratie 4daagseNijmegen.
Belangrijk voor ons is dat we tijdens de 4daagse tegelijk kunnen starten.
De 40 km is nl. verdeeld; 2 dagen starten om 5.15 uur en 2 dagen om 6.15 uur.
Nu we met de letters V en W zijn ingeschreven dreigt dit goed te gaan.
En anders moeten we onderweg maar ruilen, aldus de getrainde wandelaars.
Weer wat geleerd.


We zijn geregistreerd en of we zondagmiddag 13 of maandag 14 juli ons bij de Wedren in Nijmegen willen melden om ons startbewijs op te halen.
Dat willen we zeker.
Reken maar.
En... niet vergeten om uw legitimatie mee te brengen.
( zij herkennen ons nog niet aan de roze jassen en rode rugtassen!)


De inschrijving is voorzien van een informatiebrochure van maar liefst 56 pagina's.
We hebben weer genoeg praatstof voor onderweg.