.15 uur vertrekken. Net de rotonde richting Babberich voorbij en we hebben al contact... een chauffeur van Dachser ( waar Wilma werkt) herkent de roze jassen van ons, de Vierdaagsetoppers. Hij claxoneert zodat bijna heel Zevenaar en omstreken het kan horen. We passeren het tuincentrum voor de zoveelste keer en vragen ons nog steeds af waarvoor de 2 giga bassins dienen aan de rand van het centrum. Wie het weet wil het vast wel met ons delen..
We passeren nog 1 prachtige bord..., oordeel zelf.
Net als we het bord 'overstekende padden' voorbij zijn, zit er een vette groene op het fietspad, bang dat zijn laatste minuten geteld zijn. Nee hoor zo bruut zijn we niet.
Door naar Tolkamer waar we aan de kade ge-luk-kig beweging zien in een horeca gelegenheid. We moeten zooooo nodig en we hebben beiden de waterflessen leeg. De dames zijn aan het schoonmaken en staan ons allervriendelijkst te woord, tuurlijk mogen we naar het toilet en de flessen bijvullen, ze wensen ons veel suc6 met de verdere tocht. Verder richting Spiek ( lees Spijk), mooi langs de dijk waar Wilma kilometers lang kan vertellen over deze omgeving en de bedrijvigheid hier. We coachen iemand die hoog op de ladder staat te schilderen dat ie goed bezig is en dat het een streeploze goot wordt... kan hij zelf vanaf de ladder toch niet zien. Bij een picknicktafel ff gerust, broodje gegeten en een stel Fransozen aangemoedigd op de fiets. Met dat we weer willen vertrekken, zien we dat onze stappenteller op apegapen ligt. Hij is blijven steken op 22,3 km en de achterkant ligt helemaal los..... mm. Toch maar door richting Emmerich, door een mooi natuurgebied van de Rhijnwaarden, we lopen tussen
schapen en koeien door, hoe mooi!Bij een wegversmalling komen alle koeien naar ons toe aan de draad, 1 koe is blind aan 1 oog en wordt door zijn broer koe keurig van de draad weggeduwd ter bescherming dat hij zichzelf bezeerd. Hoe mooi kan de natuur zijn ( rillingen). We passeren het poortje waar we gisteren tegen elkaar zeiden, morgen komen we hier uit ( of niet, maar ja het is ons gelukt). De brug van Emmerich komt steeds dichterbij ( lijkt het, maar als je het moet bestappen, ben je zo 1,5 uur verder). Voor de 3e keer passeren ons 2 fietsers die ons nu durven te vragen of we voor Nijmegen trainen, dat kunnen ze aan onze ferme tred zien! Joa joa, ook fietsers in die Bundesrepublik sind schon bekannt mit Nimweeg'n.
Ja, we naderen de brug, wat een giga afstand heeft ie en wat ra-aa-aazen de auto's langs je heen als je wandelt,onze coupe wa
ait steeds verder uit elkaar en de vrachtboten varen onder ons door. We weten dat aan de andere kant van de brug het Panorama hotel ligt. Ein-de-lijk kunnen we daar iets drinken, iets anders dan ons eigen water en brood ( zo hebben ze zich ook in de oorlog kunnen redden, bedenken we nog).Yes we zijn er..... op een gesloten Panorama terras met binnen alles dunkel. .. na sowas.
Ondertussen is het 12.00 uur en de laatste sani-stop ligt ruim 3 uur achter ons.
Aan de andere kant van de brug ligt Emmerich.... daar zal toch wel iets open zijn?
Rugzak op, vrech kieken en weer terug naar het Eiskafe in Emmerich die...jawel het wordt door een Italiaan bestierd en buitenlanders werken blijkbaar altijd, het is open. Trots vertellen we dat we 38 km spaziert haben, waarop de man in gebrekkig Italiaans-Duits aan ons vraagt:
Habt Ihr kein Führerschein.... laat maar ,...we gaan eerst sanitairen en trakteren onszelf op een Riezen Coupe Eis, die hebben we wel verdiend. Lekker bijgekleurd en bijgekletst zijn we om14.00 uur weer op de thuisbasis in Zevenaar.
We schrijven 38 km erbij en onze stappenteller staat nog steeds op... 'k heb er geen zin meer in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten