1e Vierdaagsedag 20.07.2010

Met de berichten van ruim 30 graden vandaag worden we van alle kanten gewaarschuwd om ons hierop voor te bereiden.Uitgebreide info via tv,radio en kranten. Gisterenmiddag keurig een SMS bericht dat gezien de verwachte warmte iedereen 1 uur eerder mag starten. Yes hebben we toch nog een vroege start.
Om 04.55 uur staan we paraat op de wedren onder de start vlag. Een lange rij wachtenden voor ons. Ik word al direct op mijn vingers getikt als ik naast een groep 30 km wandelaars sta dat ik achteraan aan moet sluiten bij de 40 km. I know. Ik keek alleen even naar de kleur van uw polsbandje meneer ( blauw is 30km, wit 40 en rood is 50 km) Ein Gespräch met 2 Duitsers uit Bonn en omgeving die vanochtend bij de trein stonden die niet kwam. Ja, zij waren dus niet voorbereid op 1 uur eerder starten. Shit voor iedereen die tevergeefs stond te wachten. We tellen af en om 5.25 uur zijn we los en gaat de meute op pad. Na ons alleen nog de 30 km en iedereen is onderweg. Het is nog schemerdonker en de sfeer voelt vertrouwt en als vanouds. De studenten moedigen ons aan en als ze erg dicht naast je staan dan ruik je wat ze allemaal gedronken hebben en zo. En wij... alleen koffie en water met Isostar ( voor de mineralen, zouten en wat dies meer zij). We zijn al snel op de Waalbrug en het wil niet echt vlotten. Een drukte van mensen de wegen zijn vol. Inhalen lukt hier niet dus we passen ons tempo aan. Het duurt maar even en de eerste meters Philips en andere herrie makende apparaten horen we steeds dichterbij komen. Alsof we niet weg zijn geweest. Bijna iedereen is luchtig gekleed en goed voorbereid om de warme dag. Brug over en richting Bemmel ( spreek uit Bammullll) Een drukte van belang en onvoorstelbaar nog steeds dat de mensen zo vroeg zo uitgedost aan de weg staan om de wandelaars een hart onder de riem te steken. Echt petje af. Zo rond 7.00 uur begint het al flink warm te worden en we krioelen onderin de tas op zoek naar onze hoofddeksels. De hele dag hebben we ze opgehouden zodat hoofd en nek beschermd zijn. Alleraardigste mensen zitten in Elst aan de kant van de weg en we besluiten vandaag vriendelijk te vragen of we van het toilet gebruik mogen maken. 3 x gevraagd en 3 x ja maar natuurlijk, kom maar.
Heerlijk om de Dixy's niet van de binnenkant te zien... en wat te denken van al die lange rijen ervoor. Iedereen is al nat bezweet dus.... Nee doe maar fijn een echt particulier wc-eend toilet.
P.s. Wij zijn natuurlijk ook alleraardigst met het vragen ernaar:-)
We trekken lekker door richting Elst ( spreek uit Alst) en door naar Valburg.
Op onze vaste plekje ( waar we de vorige 2 jaren ook zijn gestopt) bestellen we tomatensoep. Heerlijk, dat doet je goed. Het eet,drink en toiletteer patroon hebben we inmiddels aardig onder de knie. Ja ja, we zijn ook geen beginners meer:-)
Als de soep wordt geserveerd horen we: Heej Wilma, jij ook hier?
Een mannelijke Dachser collega met vriend staat naast haar. Ze zijn nogal speciaal gekleed en ik hoef Wilma niets te vragen....

Hoppa, over de autobaan en nog door een klein plaatsje en vervolgens op naar de Dijk. De Dijk. Langs het water zo'n dik uur in de volle zon. Gelukkig staat er een klein welkom briesje. We hebben weer van alles gezien onderweg, slepende benen, natte bilnaden, lange haren op plekken waar je ze niet wenst, teenslippers, klompen, open sandalen, lage en hoge wandelschoenen, klompen, teksten op t-shirts met; helaas mis ik nu de kermis in Tilburg tot klappen maar ik ben 65 jaar.
Om krap half twee en 15 SMS-jes verder arriveren we op de Wedren. De kop is eraf en nu snel naar huis en douchen. Onderweg nog even langs Loil om bij de ruil-meneren mijn vroege startkaar voor morgen op te halen. We ruilen namelijk dagelijks van startkaart zodat zij en wij gelijk met elkaar kunnen starten. Zij beiden laat en wij vroeg en andersom.
We houden de handen in de lucht, het lijken wel BBC worsten waar geen model meer aan zit en we maken ons op voor het verslag op TV Gelderland.
Tot morregeh ( d'as ook Nimweeeeegs.)