2e Vierdaagsedag, 21.07.2010

We hebben weer een vroege start vanochtend, gisteren werd het dankzij de weersomstandigheden vervroegd(start 5.15 uur) en vandaag een gewone vroege start.
Om 5.00 uur staan we spik en span ( of zoals Astrid sms-s) vrolijk en fruitig aan de start. We horen van medewandelaars dat ze gisteren niet 1 controle hebben gehad. De 2e controle in Valburg ging helemaal mis, ca 3 kwartier hebben ze stil gestaan en gewcht op de scan... die niet kwam. De organisatie heeft ingegrepen en gaf aan de controle te laten vervallen.
Ook vanochtend gaat het niet van een leien dakje, we moeten lang wachten en uiteindelijk om 5.37 uur kunnen we op pad. Langs de Radboud Nijmegen waar een man van ca 70 jaar de haan van vandaag is en zijn mondharmonica pakt. Hij speelt er vrolijk op los en medewandelaars zingen met hem mee. Mmm, mijn vader speelde vroeger dezelfde monica en dezelfde deuntjes...

Via Nijmegen langs de bekende bakker die altijd buiten een hele kraam opbouwt en waar velen de eerste pauze houden, bakje koffie met heerlijke broodjes erbij, dat ruikt goed. Door naar Hatert waar we i.v.m. verbouwingen iets van de route afwijken t.o.v. vorig jaar. In de bocht bij de 'eierboer' is het weer een drukte van belang. Leuk om te zien dat iedereen zo al jaaaaren zijn eigen rustplaats en rituelen er op nahoudt. Net voor we een lang stuk zonder publiek en stopmomenten tegemoet gaan vragen we nog aan een 'oma' aan de kant van de weg of ze in de buurt woont en of we van har toilet gebruik mogen maken. Ja maar natuurlijk, ik woon hier achter in de wijk maar haar lieve kleindochter is zo lief om met ons mee te lopen. Als we geweten hadden dat ze zoooover achter in de wijk woonde ( dik 1,5 km gelopen) dan hadden we mogelijk een ander toilet gezocht maar ze deed het met liefde en ook Opa vond het goed en wenste ons alle succes.
Door naar Wychen. Onderweg komen we de mooiste en meest uitgedoste wandelaars tegen. Een vrij jonge vrouw zeult behalve haar gewicht en stevige bovenbenen ( O wat zal dat schuren maar petje af, ze doet het wel) ook nog heel veel bungels en beesten en andere rammelende dingen aan haar buiktas mee. Wij denken dat ze met haar maatje voor de Stichting Aap loopt. Op haar shirt staat een klein logo van Cystic fibrose wat volgens ons taaie slijmziekte is. Petje af en een diepe buiging voor hen.
In Alverna waan je je in Friesland, alle plaatsnaam borden zijn aangepast, we zien Bartehiem, Lemmer enz enz. Iedereen probeert er iets moois van te maken.
In Wychen zit ie-de-reen aan de weg, werkelijk alles wordt uit de kast gehaald om de Vierdaagse lopers te ondersteunen, dit doen ze al van kinds af aan, van generatie op generatie. Diverse douches staan aan en zelfs een ronddraaiende bloem benevelt de wandelaars. Mooi ding.

We genieten weer van de militairen uit verschillende landen, Zweden, Denemarken, Noorwegen enz enz. Ze zingen enigszins bekende liedjes maar passen ook vaak de teksten aan. Je ziet het onderling plezier en de voorzanger heeft een opgezette keel als hij inzet, mooi om te zien. Wychen in en Wychen uit, nog een stuk met een lus erom heen en Wychen weer in. Veel lol hebben we om een 50 km wandelaar die iedereen met zich meekrijgt, hij spreekt het publiek aan en als de dames net wegkijken dan schiet hij met een waterpistool die hij op zijn rug draait. Nooit geweten dat dames zo hoog konden schreeuwen. Hilariteit onderweg. Door naar Beuningen en Weurt en met de zon op de kop en een luchtvochtigheid van 45% is het pokkelen. Gemene lange wegen die telkens ietsje omhoog lopen, dat hakt er wel in. Het tempo wordt niet hoger maar we komen er wel, we weten waar we naar toe moeten. Jan en Paul staan net voor Nijmegen om ons op te pikken en als we langs de befaamde Waalkade zijn gekomen en alles hebben gezien van de roze woensdag zijn we blij dat we om 13.40 uur op de Wedren kunnen scannen. Rasing uit Loil is ook net binnen en hij belt me dat hij even blijft wachten op ons. We ruilen de kaart om en strepen de 2e vierdaagse dag af, de helft zit er op.

Volgens verwachting is het weer morgen beter... ben benieuwd.
Lekker douchen, napje doen, eten, wasje draaien en nog wat voorbereidingen voor morgen, de 3e dag naar Groesbeek met de zeven heuvelenweg. De bult ervoor is gemener maar we zien nu al uit naar alle bemoedigende woorden vanuit alle caravans die er kilometers langs de weg staan ( en de eigenaren heerlijk in liggen om ons succes te wensen).

P.s. Krijg net een berichtje van Astrid dat ze de 7 heuvelen even weg haalt, dat loopt gemakkelijker morgen. Dat wordt zoeken dus...