Donderdag 17 juli, 3e vierdaagsedag 2014

Dingen die goed gaan, moet je zo laten. Die moet je niet veranderen. Dat is het motto van Wilma als ze ziet dat Paul vandaag weer onze Bob is.Dat voelt vertrouwt en als vanouds. Lekkere hoge instap, zooooo fijn voor die stijve ochtend benen. Vanaf Zevenaar tot aan de Wedren geen stil moment, Wilma is weer 'aan'. Geen idee wat ze gedronken heeft gisterenavond of wat er met haar gebeurt is maar ze is weer 'de ouderwetse Wilma'. Twijfel twijfel bij de keuze van haar schoenen,. Haar 2e nieuwe paar zijn zo gloedjeheet, die ventileren niet en dat is allesbehalve fijn. Toch maar de oude van de plank gehaald en met kapotte zolen voor en een afgesleten hak achter gewoon niet verder nadenken of kijken en gaan. Schietgebedje dat ze nog 80 km met ons meewillen is dan de beste keuze. Bij Rick in de kast gedoken voor dunne sportsokken en deze ook maar eens aangetrokken. Likje vaseline en poeier in de sokken, wie dut me'j wat.

Donderdag is de bekende zeven heuvelendag. Maar voor dat je daar bent, eerst nog een paar andere plaatsen aandoen. Malden, Mook en Plasmolen. Voor de vierdaagse nooit eerder van Plasmolen gehoord maar daar kunnen ze ook een bak herrie maken. Werkelijk een prachtige plas water ( waar je zo graag in wilt springen met deze temperaturen) maar we beperken ons tot het schieten van een plaatje van het water met een voorzichtige voortkabbelende boot  ( die gaat zeker niet naar de Wedren). We denken ons er een beetje vakantie bij en hebben energie voor 10.

Wilma loopt met de militairen op die uitleggen dat, alvorens ze ingeloot worden mee te mogen naar Nijmegen,eerst 30 marsen moeten lopen!Alles uitgelopen dan behoren ze tot de groep waaruit 30 lopers voor de 4 daagse  worden geloot. Als ze vrijdag bij camp Heumensoord zijn dan zit hun taak erop en hebben zij het kruisje binnen. Maarrrr dan is het eerst nog omkleden geblazen, ff onder de kraan, bepakking af en in colonne mee naar de Via Gladiola. Zo is het protocol, punt!
Onderweg worden we uitgebreid verzorgd, extra waterpunten, appeltjes, pepermuntjes en zonnebrandcreme wordt uitgedeeld door 't Kruivat alvorens we aan de voet van de 7 heuvelen staan.  Volgens mij is er in de wijde omtrek van Nijmegen nergens meer een pakje tuc, komkommer of een zak spekjes verkrijgbaar. Zoveel duizenden, duizenden tupperware gerelateerde bakken zijn ons voorgehouden onderweg.

Was er al iemand bekend met de 'waterboy'? Dit schildje zit op zijn fiets en hij is in dienst bij de Deense militairen. Lekkere coole helm ook:-)
O ja en looming is ook 'in'. Maak een bandje in de vierdaagse kleuren, briefje erbij voor 'n euro en je bent los. Volop wordt er geloomd aan de kant van de weg ( of is geloomd geen goed woord?)
Bij de zeven heuvelen aangekomen maant Wilma me dat ik maar mijn eigen tempo moet lopen want elke keer bult af dan stoekt dat zo op d'r knieen. Niks d'r van, samen uit, samen thuis.


Als de zon op zijn hoogst staat toch maar even achter een caravan insmeren en ons hoedje, gekregen van de inmiddels 84 jarige krasse mevr. Meijer opgezet. Heel effectief en eerlijk is eerlijk Wilma je kan het hebben en het het haalt je ook wel weer op:-).
De eigenaresse van de caravan waar we ons even willen insmeren heeft zelf ook een aantal vierdaagses gelopen en weet wat we nodig hebben. Komt ie weer... stukje komkommer? tucje? naturel of paprika? Zout dropje? Goed voor je zout! Flesje drinken mee misschien? Zo lief, tucje en paar dropjes zijn heerlijk lieve mevrouw en nu snel die andere bulten pakken. Heerlijk mens.
Bergie op en bergie af, met 2 vingers in de neus.Hella met filmploeg KRO van de 'wandeling' interviewt ook op de zeven heuvelen gewoon door. Allesbehalve aangenaam om achterstevoren met camera op je nek die bulten op en af.... Bij de laatste bult zit de ploeg van 'het Montferland en de Plok' uit Didam wijdbeens op de grond met een team van ca 10 zwetende mannen.Van voor,naar achter, van links naar.... Zonder pardon schuift Wilma er bij aan en doet mee. Hoezo niet goed in orde? Niemand ziet dat je de de vieftug al ff gepasseerd bent, niet klein te krijgen!

Bijna aan het einde van de route staat Ria met vriendin ons op te wachten. Ze appt dat ze tegenover de klok staat. Tja, waar is die klok? Heet een cafe zo, of hangt er een klok? In deze drukke menigte ff lastig zoeken maar tegenover de torenklok klink uit het niets een hard; Jaaaaaaaa daar zijn ze.
Ria is de vrouw van de boer waar Rick van Wilma heeft gewerkt en nog wel eens werkt. Dat is in 1 zin samengevat wie Ria is.Heerlijk mens met enthousiaste vriendin die ons opwachten.Hoppattee de tas gaat ook bij haar open, pakje sinaasappelsap, mandarijntje misschien of een lekkere grote koek? Het kan niet op.

Nog ff stukje richting Nijmegen,waar we de laatste controle krijgen en net voor de Groesbeekseweg een straat waar alles en iedereen wit is en 1 straat verder alles rood. Iedereen maakt zijn eigen feestje en klapt je echt richting de wedren. Op het laatste stop adres worden we ook meer dan enthousiast bij een leuke familie onthaald en worden er zelfs broodjes verse zalm met blaadje sla en paling volgens catering categorie 1 aan ons voorgehouden. Hoe slecht kun je het hebben.
Op naar de wedren, 13.30 uur zijn we binnen ( klopt weer met de 4 daagse walker app van Marco) en snel door naar de bus ( voor de 2e keer stappen we in de spelersbus van de KNVB, ja ja) richting de Waalsprinter waar Paul ons weer opwacht in een auto met hoge instap waar de airco draait. Zaaaaaalig.
Wat goed is moet je zo laten, toch Wilma?


Maak je maar geen zorgen, de sokken zijn morgen weer droog en je oude stappers halen echt de wedren, ondanks de voorspelde 30+ graden en een late start vanaf 6.00 uur.
We zien beloning 6 al vanuit onze ooghoeken....

P.s.Wim en Elly, op de vraag wat we morgen aanhebben zodat jullie ons kunnen herkennen? Deze groen/gele luchtige shirt met er onder iets met korte benen.

Trusten allemaal!