Vrijdag 18 juli, 4e vierdaagsedag 2014

Gisteren bij het afstempelen bij binnenkomst begrepen dat gezien de hitte vandaag de starttijd wel met een heel kwartier vervroegd wordt. Voor ons: 6.00 uur. Een late start op vrijdag is niet fijn. Je loopt de hele dag achter de grote meute aan met veel oponthoud en je komt op het heetst en drukst van de dag binnen.
Vandaag, vrijdag 18 juli is het een heel bijzondere dag. Gisteren werd het nieuws van de vliegtuigramp bekend en gedurende de dag komen de steeds triestere berichten door.

Vanochtend bij de start een groot lichtbord vanuit de organisatie met daarop omschreven de betrokkenheid bij deze ramp. Het heeft ons allen diep geschokt en het lijkt of het nieuws nog niet echt is binnengekomen maar helaas is het echt. Vandaar ook dat bij de 4 daagse intocht vandaag is gekozen voor een versoberde intocht. Geen muziek in de gemeente Nijmegen. Geen vlaggenparade i.v.m. 200jarig bestaan van de Koninklijke Landmacht. Zij hadden voor vandaag een bijzondere parade voorbereid.
Alle militairen lopen dit jaar rechtstreeks door naar de Wedren. Omkleden en voorzien van alle pracht en praal en met muziek naar de finish is er niet bij dit jaar. Geen vlaggen en geen muziek.
In tegenstelling tot voorgaande jaren zien we ook weinig uitbundig geklede wandelaars dit jaar op deze vrijdag. 

Och Wilma, hier zien we er nog niet eens zo beroerd uit

Klokslag 6.00 uur vertrekken we. Voor de 3e keer richting Hatert waar we bij meneer de Wind en zijn nichtjes voor de laatste keer dit jaar van zijn voorzieningen gebruik mogen maken.We moeten volgend jaar zeker weer bij hem komen, laat hij weten en hij volgt zelfs onze site.
Kras menneke hoor. Door naar Overasselt , een aller aardigst dorpje met enorm enthousiaste pure bewoners van instellingen en dan de lange dijk op langs de Maas richting Linden. Eerst nog een paar kilometer de Waal over waar iedere automobilist alles uit de kast haalt om te laten weten dat zij langsrijden. Heb nooit geweten dat vrachtwagens over zo'n luide en lange claxons beschikken. Hier krijg je echt de rillingen van.
Voor me een meisje die zich blijkbaar verstapt. Ik dacht dat ze een bandje van de weg raakte en blijkbaar schiet haar knie op slot. Ze trekt een erg pijnlijk gezicht, zo'n 20 km voor de finish....Ajjjj ik voel haar pijn.Kom op dappere meid!!!!De finish is in zicht.

Linden heeft elk jaar een thema in het dorp en dit jaar is het' liedjes'. Alles wordt uit de kast gehaald om de wandelaars te boeien en te inspireren. Gelukkig veel Gardena sproeiers langs de weg en op 1 plek zelf een ouderwetse handpomp waar je grond- of bronwater kunt pompen om je lege flessen mee te vullen. Wilma en ik pakken onderweg alleen verpakte producten aan en dit pompwater, hoe waanzinnig lief ook bedoeld van de mensen, toch maar niet voor ons.Wij hebben al veel natte naden en broeken gezien deze dagen en gezien de zinderende hitte voorzien we nu al diarr....

Na Linden volgt de fuik van Cuyk. Wilma ziet hier de hele week al enorm tegenop. Er is ongeveer 52,75 cm voor de wandelaar en voor de rest alleen keiharde muziek, dranghekken met uitstekende beugels onderaan, feestende springende mensen en zo loop je zelf dus regelrecht in de fuik van Cuyk. Ik spreek haar moed in en heb gezien dat ze vooraf goed gegeten en gedronken heeft.Kom op Wilma, dit kun je ( ik zie dat ze het moeilijk heeft). Maar samen zijn  we sterk en komen we heelhuids Cuyk door. Net voor de pontonbrug die voor vandaag is aangelegd een mevrouw naast me die naar haar linkerschoen kijkt en concludeert dat haar hele onderzool eraf hangt...ajjjj, weer zo'n momentje voor Wilma om bang van te worden. Haar airco schoenen zonder rechterhak onder haar rechterschoen houden het nog steeds. Niet bij nadenken, verstand op nul en blik op de Wedren ( die nog zo'n 15 km van ons vandaan ligt). Mook en Malden zijn ook druk en vol en ook zonder muziek klappen de mensen ons echt naar de Via Gladiola.
In Malden staan Paul en Carola ons op te wachten. Lekker cool in de auto met airco aan.
Ohhh als je er achterlangs loopt, nog meer hitte van de auto. Volgens Paul zie ik er niet uit, zo heeft hij me nog nooit gezien ( gelukkig zijn er geen spiegels maar ik voel dat ik bijna ontplof van de hitte en kan me daar best een gezicht bij voorstellen:-). Nog 8.9 km over de Via Gladiola en dat is ver, heel ver dit jaar.
Volgens de organisatie zouden er extra veel drinkpunten onderweg zijn, die moeten we dan gemist hebben. We zijn kapot en gesloopt.Volgens insiders is het asfalt met deze hitte zo'n 65 graden, vind je het raar dat die hitte in je benen gaat zitten. Dat is bij mij ook wel weer heel duidelijk te zien. Geen rokje aan de komende dagen.... Die hitte blaast je echt op, maar je bent pas echte toppers als je elkaar kust op de wedren met het 6e kruisje in je hand. We worden gefeliciteerd door de dames die ons de hele week in- en uitgecheckt hebben, echte schatten zijn het en ze vinden het een prestatie van ons onder deze omstandigheden. Je zegt zo gemakkelijk, je bent er bijna, de laatste loodjes. Nou..... deze laatste loodjes wegen echt verdomde zwaar.

Yes, yes,yes we zijn binnen, we zijn binnen, we zijn binnen Wilma. Godzijdank! Wilma wil vanaf nu echt geen stap meer zetten. Maar we zijn er nog niet meissie.  Met ons kilometerboekje naar de KNBLO stand om de sticker van de 4 daagse en de stempel te halen. We hangen beiden over het hek om de rug te krommen en de benen te strekken. De stempeldame vraagt of het wel gaat met ons.... Ja hoor...Het gaat prima ( maar niet heus) .
Nog 1 gang te gaan, naar de pendelbus om ons naar de Waalsprinter te brengen en ja die komt ook snel. Met ca 55 mensen in de bus die allemaal blij zijn dat ze zitten. De hitte is hier nog meer voelbaar maar a la, de ster met airco wacht op ons.
Ja, we zijn er en we zien ze. In de koele auto krijgen we een prachtige vierdaagsebedel van de familie om aan onze pandora ketting te hangen, dit maal het vierdaagse kruis. WAUW wat een prachtige herinnering, dank jullie wel! Nu krijgen we het weer koud... Bij het eerste tankstation worden we getrakteerd op een magnum,eindelijk iets kouds! en vocht! wat dat niet met je kan doen. Sjaak wil nog wel ff koffie voor ons maken.
Lief Sjaak maar we willen naar huis, schoenen uit, onder de douche en koelen, koelen, koelen.
Van Wilma een lief kadootje van Rituals voor onder de douche en van de buren van Wilma, rituals massage lotion 'heaven' genaamd. Hoe toepasselijk en lief. Dank ook aan Loes voor de herbalife drankjes en de Loes boost zoals we ze hebben genoemd. ( mini - reepjes waar alles in zit wat je nodig hebt. Ze hebben ons daadwerkelijk goedgedaan.
Thuis aangekomen 2 prachtige bossen gladiolen van Danielle en Cecile en een hele mooie witte bos bloemen met kaartje van Ellen. Jullie zijn allemaal schatten!

Lieve lieve mensen, kruisje 6 is binnen en wat hebben we weer genoten van jullie. Als jullie er niets op tegen hebben, hierbij 2 natte kussen van ons!

Bedankt voor jullie onuitputtelijke steun en lieve berichtjes en kadootjes.
Ons kleine olifantje wat we voorafgaand aan de eerste 4 daagse deelname hebben gekregen heeft alle 6 x meegelopen in onze rugtas. We bewaren hem goed, al 6 x 160 km p.p. heeft hij ons geluk gebracht.
En vandaag.... vandaag hebben wij de definitieve deelname aan de 100e vierdaagse in 2016 veilig gesteld.

Wordt dus nog vervolgd....