1 augustus 2008

Speciaal voor Cynthia, hierbij de foto van ons staaltje arm drukken bij jullie.

Zaterdag 20 juli, het vierdaagsekruis mag op ons prikbord

Al tijdens de eerste tochten zaten Wilma en ik onderweg te mijmeren over een mooi prikbord, met een zwartfluwelen achtergrond om onze versierselen van de tijd die nog komen ging op te hangen. We hadden het over een bord met rondom medailles met in het midden plek voor HET VIERDAAGSEKRUIS. Sjaak heeft ons dit bord gemaakt en rondom het midden hebben we de medailles van de tochten telkens verzameld. Met een rode prikker betekent slecht weer en medailles met een groene prikker hebben we in mooie zomerse weersomstandigheden gelopen.

14 medailles hebben we gescoord, en inmiddels waren we ook al in het bezit van het eerste prestatiekruis wat je krijgt als je 250 km hebt gewandeld. Ja ja, waar we al niet op letten.

In het midden van het bord was dus de plek vrijgehouden voor het vierdaagsekruis.

Zaterdag j.l. kon hij erop.

Vrijdag 18 juli, DE intocht op de Via Gladiola

Het heeft even geduurd maar beloofd is beloofd. We hebben nog een impressie van de laatste 4daagse dag, via Cuyk naar Nijmegen die lange lange lange St. Annastraat die omgedoopt is tot Via Gladiola. Niets teveel gezegd. Jammer, erg jammer van het slechte weer, de druilerige lopers, de natte kleding, de verzakte kapsels, maar o wat dapper dat ie-de-reen blijft zitten om de lopers welkom te heten. Rijen dik, kilometers lang, en maar klappen en maar juichen en maar troosten als je het ff moeilijk hebt en dan weer feliciteren. Wat een welkom, niet te beschrijven.

We gaan naar huis, daar waar ons nog meer bossen gladiolen wachten.

We drinken nog even wat en keuvelen nog wat na.

Nu we terugkijken, kijken we al vooruit, volgend jaar weer?

(P.s. klik op de foto's om ze te vergroten)

Vrijdag 18 juli, DE 4e vierdaagsedag

Vandaag hebben we een late start ( ruilen voor een vroege start vanochtend ging gisteren niet meer lukken), nogal wiedus. Fris en fruitig staan we vandaag voor de 4e dag aan de start. Om 6.15 uur begint weer het aftellen, 5,4,3,2,1 jaaaa en we horen de scan apparatuur weer piepen.

Wederom staat de straat vol met studenten die net uit de kroeg zijn gevallen en ons luidkeels toezingen, ik kan niet meer, ik kan niet meer en vervolgens vrolijk het volgende dranklied inzetten.

We gaan via een lange weg door Nijmegen richting Hatert in een van mieserige motregen overgaande plensbui richting Mook. Daar worden we weer opgewacht door onze trouwe achterwacht. Een bakje koffie, broodje, peukje en met Mies en Joep vervolgen we de tocht richting Linden ( heeft dit jaar als vierdaagse thema MUZIEK) naar Cuyk. Hier staat echt alles op de kop. Tussen de fikse buien door bereiken we Cuyk. Een ware file, we staan stil, hartstikke stil. Het publiek dromt zich langs de straten waar de wandelaars vrolijk, enthousiast en luidkeels toeschreeuwend en zingend worden onthaald. Steltlopers, bands, fanfares, je kunt het zo gek niet bedenken, alles waar muziek uit komt wordt uit de kast gehaald. Potten, pannen, kliko's en ga zo maar door.

Als we Cuyk verlaten gaan we over de door de landmacht voor vandaag aangelegde Pontonbrug over de Waal. Alle scheepverkeer is stilgelegd. Giga boten gooien de kont in de krib omdat er een slordige 35.000 wandelaars ff moeten oversteken.

Door naar Nijmegen, op naar de Annastraat. We wisten dat het druk was, maar zooooo druk?

Geweldig hoe dapper dat het publiek honkvast blijft zitten, ook in zware plensbuien om ons toe te juichen, zij die het moeilijk hebben een hart onder de riem te steken en je kracht geven, heel veel kracht... om door te gaan. Wij geven niet op.

Halverwege de Annastraat staan onze trouwe supporters Paul, Sjaak, Ronny en Liedy ons op te wachten met 4 zware bossen gladiolen. Hou het maar droog.... wij niet.

Ook Diny ( receptioniste bij Reed) heeft zo met ons meegeleefd en brengt ons een nieuwe schoen, vol met snoep. Opnieuw een giga plensbui, ook boven leven ze blijkbaar mee. We zijn te ontroerd om de jassen uit de rugzakken te halen en lopen vrolijk door. Maria en Johan zijn uit Duiven gekomen om ons een roos te brengen. Ook Jean Paul verrast ons met zijn felicitaties.

We zijn er, wij vierdaagsetoppers op de veelbesproken Via Gladiola.

Wat een ervaring, wat een mensen, wat een emoties....

Langs de hoofdtribunes waarvan er net 2 ontruimd zijn wegens instortgevaar ( je zal maar een duur kaartje hebben gekocht).

We zien de FINISH vlag, wij zijn binnen, we hebben het gehaald!

Snel door naar rij V40 en W 40 waar we enthousiast worden gefeliciteerd door de organisatie en we het felbegeerde kruisje in ontvangst nemen. We feliciteren elkaar en spreken af dat we zeer zeker overwegen om volgend jaar hier weer te staan.

Lieve mensen, dank jullie wel voor jullie geweldige steun.

Onze sms-jes gaan over de 150 over de afgelopen 4 dagen.

We hebben ons zeker niet alleen gevoeld en zoals onlangs iemand tegen me zei:

You never walk alone.

Een impressie van vandaag willen we jullie niet onthouden.
Morgen meer... oordeel zelf.

Donderdag 17 juli, DE 3e vierdaagsedag

Om 4.15 bij Wilma en om 4.45 uur op de alombekende parallelweg, strak naast de wedren. We worden weer gedumpt. Vandaag naar Groesbeek, de veelbesproken Zeuvenheuvelenweg. Hier maken we ons absoluut niet druk over, tijdens de training hebben we zo onwies veel in de bossen gelopen, o.a. de Bosbesjestocht in Groesbeek. Wij weten wat heuvels zijn en ons kuiten en knieen ook. Cecile loopt vandaag zwart een stuk met ons mee. Ze heeft zich niet ingeschreven ( wel al 8 x uitgelopen) maar ze is door het vierdaagsevirus behebt en moet elk jaar 1 of 2 dagen lopen.

De stemming zit er al vroeg in. Al vanaf 6.15 uur is overal langs de weg het Omaparadijs geopend.

Ja zo heet dat onder de wandelaars, waar de bewoners onder een afdakje in de stoel met een deken over tegen de kou, de wandelaars enthousiast begroeten. We hebben ons laten vertellen dat ze jaarrond oranje-groene (vierdaagse kleuren!) sokjes breien om aan wandelaars uit te delen. We vragen ons af wie er meer uitkijkt naar de vierdaagse, zij of wij.

Het breekt zo lekker de week....

Om half acht zijn we in Malden, een dorp dat helemaal op de kop staat.

In een huis voor minder begaafden mogen we naar schone wc's, krijgen we gratis koffie aangeboden door de bewoners, lollies met eigengemaakte briefjes er aan, appels, rolletjes pepermunt, het kan niet op. Geweldig om te zien wat zij voor ons doen en wat ze met volle teugen genieten. Een lief meisje deelt appels aan ons uit, echter wij gaan sneller dan zij kan aanvoeren. Ieder heeft zijn eigen taak ( en doet die met verve).

Door naar Mook, langs de Maas, het is hier werkelijk prachtig. We leren veel liedjes bij met wederom teksten die niet in het lalalalalala boekje staan.

Als mijn telefoon gaat, word ik luidkeels bijgestaan door een groep Engelse militairen die net zo lang en hard, telephone, telepgone, telephone zingen tot mijn gesprek is beeindigd. Zo, das ook weer klaar. We krijgen van Scholl de nieuwe voetencreme uitgereikt en ook Harry en Annie Rivella en Cola Zero zijn weer van de partij onderweg. Duizenden, nee tienduizenden blokjes worden opengetrokken en uitgereikt aan de wandelaars. Ze doen het toch allemaal maar. Iedereen leeft enorm mee, is vrolijk en geeft een steuntje in de rug aan iedereen die het nodig heeft. Veel huilende wandelaars die niet meer kunnen maar niet opgeven. Het bezorgt je meer dan kippevel als je ziet hoe zij door het publiek gedragen worden.

We naderen Groesbeek, wat een feest. Alle bedrijven zijn gesloten, alle familieleden zitten langs de weg, tante Annie heeft cake gebakken en het is een ware familie reunie.

Groesbeek; bij binnenkomst staan 3 dj's boven de weg en zij hebben voor elke rij wandelaars een betoog. Indrukwekkend ook om te zien hoe militairen hun defilee afgeven, kippenvel is hier een te klein woord voor.

In Groesbeek een kopje soep en net als we weer naar buiten gaan weten we dat ook onze jasjes deze buien niet houden. Schuilen? Waar? Waarvoor? Nat worden we toch. Gelukkig duurt het een klein uurtje voor dat natte zwetende plakjasje weer uitkan. Het staat caravan aan caravan, afgewisseld door campers waarvan de zijklep wordt geopend zodat kinderen vanuit hun bed de stoet voorbij zien trekken. Onderweg 3 plakaten, bedoelt voor de vrouw die gisteren in Wychen haar trouwring met inscriptie Arie is verloren. Nou ja, de verhalen hieromheen laten zich raden.

Daar komen ze, de zevenheuvelen. Zonder moeite pakken we ze vol schwung, terwijl Wilma bij bult 2 meldt : Ja Tonny, nu komt er weer een, en daarmee bedoelt ze de zoveelste blaar.

Ach Gosj, zolang ze de schoenen aanhoudt voelt ze er niets van. Nog ff wachte dus...

Via Berg en Dal terug naar Nijmegen waar we glansrijk worden onthaald. Vanaf Groesbeek nn stop publiek langs de kant van de weg. Chapeau voor hen, die ook onder deze barre omstandigheden blijven zitten.

We leveren de controle kaart in en proberen nog te ruilen voor een vroege start morgen.

Alles ten spijt, iedereen wil morgen vroeg starten.

Onze wandelboekjes worden afgestempeld ( dat lazen we in het informatie boekje dat dit alleen vandaag kon) en we zijn best trots dat de 4daagse Nijmegen nu ook officieel bestempeld staat in ons wandelboekje van €0,90. Dit krijgt elke tocht meer waarde.

Op naar de auto, naar huis, naar de douche met de 4e controlekaart op zak.

Nog even van ons; de vierdaagsetoppers en e-nor-rum groot dankjewel voor jullie steun.

Het is werkelijk niet te geloven hoeveel telefoontjes, sms-jes en mailtjes we dagelijks van jullie ontvangen. het is onbeschrijfelijk wat dit met je doet.

Dus, collega's, buren, familie en NOIR leden, jullie zijn onze TOPPERS!

We nemen jullie morgen in onze gedachten als we ( hopelijk letterlijk en figuurlijk) droog de Via Gladiola opgaan. We love you to. Wilma en Tonny

Woensdag 16 juli, DE 2e 4 daagse dag

Om kwart 5.15 uur on Zevenaar en om 05.45 uur staan we weer aan de start. De rij is bedui-ui-uidend langer dan gisteren. Uiteindelijk starten we om 6.30 uur. We gaan links af, richting Radboud ziekenhuis. Na zo'n 2 km begint de 4 uur aanhoudende regen. Keepjes gaan aan; de meest lelijke versies komen uit de rugtassen. Het knispert alleen maar naast, voor en achter ons.
Het schaarse publiek zit net achter de voordeur, droog in ieders halletje binnen. Bult op, bult af.
Na zo'n 10 km vinden we een boerderij waar we koffie gaan drinken, euro 1,50 voor een bakje koffie en een Pipo toilet wagen met 2 toiletten waar dike dikke rijen voor staan. Dan maar op naar de volgende pauzeplaats.In Alverna een geweldige overkapping over de weg waar een band - paraplu vasthoudend- staat te spelen. Werelds. We lopen Wychen in, blij dat we er zijn en lopen er ook weer uit. De 40 km toch gaat met een giga tocht om Wychen heen, we zien Wychen oost, noord, zuid en uiteindelijk centrum.Het is inmiddels droog geworden. In Wychen pakken we een bakje soep na, 25 minuten in de rij te hebben gestaan bij het toilet.
Buiten eten we de soep op en net als 4 Zwitsers met elkaar spreken over de vierdaagse en grappige opmerkingen willen maken, haak ik aan. Schrik, die spreekt ook Zwitsers.... Waar ik woon in Zwitserland? In Zieuwent, ja dat kennen ze niet. Ze dachten dat niemand hen verstond omdat ie-ie-iedere zwitser een zwitserse pet op heeft, en ikke dus niet. Tjüschen.....
We knuppen de rugzak weer om en vertrekken richring Beuningen. Een vreemde man haalt ons in ( da's op zich niets bijzonders). Hij lijkt wel niet good wi.... Slingers, rent, staat stil, heeft niets bij zich, vreemd. Een kwartiertje later is de ambulance bij hem, hij is gevallen en zijn hele hoofd zich onder het bloed. Heftig.
We krijgen een ijsje onderweg aangeboden en vertrekken richting Beuningen. Ook daar is een hoog Frans Bauer, Jan Smit en andere plaatselijke artiesten gehalte. Wel grappig, steeds meer mensen beginnen onderweg te zingen. Vooral teksten die het de meeste mensen beter niet kunnen horen. Die halen ze allemaal uit het la la la la la boekje dat onderweg wordt verkocht voor euro 5,- Hilarisch dat veel wandelaars teksten herhalen van de voorzanger die ze eigenlijk niet willen herhalen......

De meest geweldige outfits en shirts hebben we weer gezien onderweg. Het kost je echt je ogen. Steeds meer collega wandelaars grijpen alle hulpmiddelen aan om Nijmegen te halen.
Ja dat is inderdaad nog een hele toer. Wij weten zeker dat velen morgen NIET meer op de wedren starten.
We schrijven 58.134 stappen bij en mijn stappelteller geeft 46,8 km aan.
Blij dat we de Waalbrug zien waar net voor de Waalbrug de laatste controle plaatsvindt. Niemand ontkomt aan het regime van de vierdaagse. Ook niet de wandelaars die NIET helemaal tot in Nijmegen op de wedren zijn geweest.
We leveren de controlekaart in en ons pasje wordt gescand.
Voorlopig hebben we de input voor startdag 3 in the pocket.

Dinsdag 15 juli,DE 4 daagse begint

Om 4.00 uur bij Wilma en om 4.30 uur strak geparkeerd aan de Parallelweg naast de wedren. Het is nog donker als we de eerste 50 km wandelaars en masse zien lopen op de Waalbrug.
Oooooh, nu is het echt. De wandelaars worden luidkeels toegezongen door de studenten die met hun laatste biertje bezig zijn. Ook zij hebben het zwaar.

Om 4.45 uur staan we 4 meter verwijderd van de STARTvlag. Wilma ziet direct collega's van de TNT en de praat is al weer aan de gang. We krijgen de laatste instructie over scanpasjes, controlekaarten enz enz.

Om 5.15 uur klinkt het startschot en zijn we weg. Nog in het schemerdonker vertrekken we stad Nijmegen in, over de Waalbrug en richting Lent. Wat een volk, wat een volk, wat een volk. Overal staan ze langs de kant van de weg te zingen, te klappen, hele gezinnen zijn uitgerukt en hebben zich voor hun woning geinstalleerd. We worden rijkelijk getrakteerd op koffie, thee, water, snoepjes, komkommers, kersen, speculaasjes en ga zo maar door.

De eerste pauze houden we na 10 km in Bemmel. Wat een sfeer, dit kun je niet beschrijven, dit moet je zien, dit moet je voelen. Een broodje en we gaan weer verder. Voor ons, naast ons, achter ons onze collega's die ook voor de 40 km gaan. Als je alleen al de t-shirts ziet die de mensen aan hebben, dan heb je al continue een smile op je face. "Waag het niet om ons in te halen"

"Wandelaars zijn mietjes"

" Nou... ook jij kunt wel een sausje gebruiken" en nog duizenden andere shirts.

Als ons een man passeert die giga naar zweet ruikt en een natte bilnaat heeft gelopen hebben we ff weer genoeg gehad. Gatverrrrr..In alle dorpen speelt een band, muziek te over, fanfares en als er geen life band is dan is er een overvloed aan Jannes, Frans Bauer, Jan Smit en Guus Meeuwis muziek. Ja en dat kent natuurlijk iedereen.

Een bruiloft zonder bruidspaar, een kermis zonder draaimolen.

Grote podia zijn gebouwd al vanaf waar de burgervader de 40.000 wandelaars stuk voor stuk toewuift.

Wat een feest. In Valburg heeft Wilma het ff te kwaad, misselijk, naar, pijn in de knie en in de heupen. Een kritisch moment maar ze trekt weer bij en we vervolgen de tocht via Slijk-Ewijk, Oosterhout weer naar Nijmegen.

Weer massaal over de Waalbrug. Kicken.

Na 52.345 stappen en 43,2 km op onze stappelteller eindigt onze eerste dag in rij V en rij W waar Wilma nog even de correctie van haar geboortedatum checkt. Ook weer geregeld.

Een giga pluim voor de organisatie is meer dan op zijn plaats.

Petje af, chapeau. No Merci, alles op de minuut getimed en niets wordt aan het lot overgelaten.

Morgen vertrekken we in de 2e lichting, laat, om 6.15 uur.

We hebben er zin in.

Zondag 13 juli, startbewijs ophalen

Het is al een beetje eggie vandaag. We mogen vandaag ons startbewijs ophalen. De vierdaagsetoppers melden zich in de juiste letter- rij, Tonny in rij V en Wilma in rij W.

Er staat al een heuse slinger mensen als wij om 12.35 uur aansluiten. Om 13.00 uur gaat het startbureau open dan is dat ook strict om 13.00 uur. Met onze legitimatie, inschrijfkaart en betalingsbewijs in de hand wachten we op onze beurt. We krijgen beiden een mooi tasje vol met brochures, petjes, snoepjes, zakdoekjes, energie boost pillen en zo kunnen we nog even doorgaan. Het belangrijkste hebben; we ons 4 daagse pasje en de controlekaart voor de eerste dag. Dit gaat allemaal in onze handige keykoard voorzien van plastic mapje... ja ja niets wordt aan het toeval overgelaten. Met de minuut wordt het drukker, toch goed dat we zo op tijd zijn vertrokken. Enkele dweilorkestjes brengen de sfeer er al goed is. Goed we hebben alles binnen en snellen ons naar het terras.De eerste band speelt. Dorst, echt dorst. Net als we onze eerste slok willen nemen ziet Wilma dat haar geboortedatum op het pasje niet klopt. Ja, dat moet je melden anders heb je straks een fout bij de herinnering en het kruisje. En weg is ze weer, gelukkig gaat ze langs de rij op en is ze zo weer terug.

Een snackwagen, stand met smoothies ( gezonde gemixte drankjes) en veel standjes van New Balance, de wandeldrogist, de Gelderlander, de Landmacht, de wandelbond, Vierdaagse herinneringen enz enz.

Iedereen is druk in de weer, de mensen met een tasje zijn de komende week onze collega's.

Best stoer dat wij ook zo'n tasje hebben !! Gef die meiden een plastieken tasje en ze zijn al gelukkig. Als je een tasje hebt, dan hoor je erij. Dan ben je één van hen, van ons. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en er is een saamhorigheid, die gaat tussen 15 en 75 jaar. We ontmoeten een grappige man die hetzelfde vierdaagse shirt als ons heeft gekocht en heeeeeeeel graag bij ons op de foto en dus ook op de site wil. Beloofd is beloofd. Hier is ie dan.

We genieten nog even en vertrekken huiswaarts. Nog ff lekker eten, een goede basis leggen voor de komende dagen en de laatste glazen alcohol.

En vanavond nemen we ons voor om vroeg naar bed te gaan om vervolgens morgenochtend vanaf 5.15 uur voor het eggie te gaan.

Wordt vervolgd...( zo'n 160 km)

Zaterdag 5 juli, Gelderse Poort Wandeltocht in Pannerden

Vandaag gaan we voor de laatste keer voor de training van 40 km.
Om half zeven heeft Sjaak de koffie klaar en om 7.10 uur vertrekken we in Pannerden. Het belooft een mooie dag te worden, het weer is goed en gepakt en gezakt vertrekken we vanuit zaal de Oude Waal in Pannerden. De tocht gaat via vele kleine gehuchten weer richting Elten.
We zijn Pannerden goed en wel uit en volgens Wilma ( de General Route Manager) klopt de route niet. We lopen naar links over de Aerdse dijk terwijl de route verderop aangeeft dat we eigenlijk de rechterkant op zouden moeten. No ja, het zal dan wel een weggetje zijn wat ik niet ken, aldus Wilma. Gek hoor, want ze kent deze omgeving heel erg goed. We vragen 3 hardlopende, heupwiegende, kuitentrainende mannen die ons inhalen of zij ook de 40 lopen?
Ja hoor, loop ons maar achterna, wij lopen altijd goed. Eén man komt ons met rugzak al integen, en 10 minuten later staan de 3 heren ook met de handen in het weinige haar. Nee, dit is niet goed, het stond fout aangegeven, we moeten weer zo'n 4 km terug.
Dat die man die ons integen liep nie ff zijn be... open deed, sukk... dat zeg je toch.
Enfin wij draaien ons om en waarschuwen WEL de andere wandelaars die ook allemaal verkeerd lopen. We fotograveren nog even een hele mooie bijzondere koe die met zijn uiers over de grond sleept en er zelf op trapt. Ach gosj, wat sneu.


Bij huize Aerdt hebben we pauze, lekker in de schaduw met allemaal fanatieke wandelaars die ons veel tips geven voor Nijmegen. Eten voordat je honger krijgt en drinken voordat je dorst krijgt.

In Elten aangekomen ( staat weeeeeeer fout op de route) weet Wilma de weg en helpt ze weer anderen de goede richting op. Wilma heeft ruim 15 jaar bij kapsalon Reckmann gewerkt en stelt voor om daar ff een schoon toilet op te zoeken en water bij te tanken.

We worden onthaalt alsof we Bea en Bernard zelf zijn. Het personeel biedt ons een stoel aan, verse koffie, schoon toilet en we mogen ook van hun middageten meegenieten. Heerlijk wat een ontvangst. Zij vinden het nu al jammer dat ze geen tv Gelderland kunnen ontvangen om de 4daagse te volgen.
Na een heuse fotoshoot ( ons haar zit beroerder dan dat van de kapster maar a la) vertrekken we om 11.20 uur ( 17,4 km op de teller) weer verder.
Elten in, hele gemene bult op, en die moet je dan ook weer af en dat voel je zo lekker in je bb richting 3 kleine gehuchten. Verder naar Babberich en langs de Bylandt op terug ( maar eerst nog een giga lus lopen terwijl je Pannerden al ziet liggen) richting Pannerden.
De extra kilometers voelen zwaar, het wordt steeds stiller onderweg en beiden zijn we het er over eens dat het helemaal niet erg is als we al in Babberich zouden zijn. Het is broeierig warm en om dan in de zon een heeeeeeeele lang rechte weg te lopen bevordert niet echt.
Wilma voelt een blaar opkomen en durft de schoenen niet uit te doen. O god O god, zijn we 450 km onderweg en krijgt ze een blaar. Ikke niet, alleen mooi gevlekte onder- en bovenbenen.
Ach zou Marco zeggen, een kleinigheid hol i'j toch.
We schrijven 43.4 km bij en de teller gaat vandaag over de 450 km.
We drinken even wat bij de finish en als Wilma opstaat om naar de auto te lopen vraagt ze of de auto niet naar ons kan komen. Nee Wilma, dat kan zelfs mijn kleine BMW'tje niet.

En de foto's waar zijn die dan?
Op de camera en die zit nog bij Wilma in het linker vakje van de rugzak. Vergeten....
Tja was ook warm vandaag.

Nog 9 dagen en dan gaat het echt beginnen.
Best spannend maar we hebben er zin in.
De vierdaagsetoppers zijn er klaar voor en hopenlijk de andere 44.031 wandelaars ook.

See you op de via Gladiola ( hopenlijk!)

Rust weekend

Vandaag geen tocht. i.v.m. bezig heden buitens huis hebbende, hebben we ingecalculeerd dat we dit weekend niet wandelen. Als ik naar buiten kijk zie ik honderden marathon wandelaars voorbij komen die vanochtend vanaf 5.00 uur voor de 42,4 km zijn gestart.

De één loopt veeeeeel gemakkelijker dan de ander, wij weten wat ze voelen. Warm, drukkend weer, rooie kopjes, drinken in de hand en maar doorstappen.Als ze bij mij thuis voorbij komen hebben ze de 35 km erop zitten. Nog ruim 7 te gaan ( ik reken... een kleine vijf kwartier nog voor de boeg). Chapeau.

Voor ons geen tocht vandaag maar wel een bijzonderheid om in ons logboek te melden.

Vrijdag werd ik op de zaak e-nor-rum verrast. Een grote doos gevuld met een heel lief briefje van een klant uit Veghel. Hij zelf woont in Groesbeek. Als we een schoon toilet, een kop soep of zomaar even iets lekker willen, dan stelt hij zijn huis voor ons beschikbaar, op onze 3e vierdaagsedag. Adres, vast en mobiel telefoonnummer, alles heeft hij bijgesloten.

Hij woont nl. in Groesbeek. Pffffff wat een kanjer. In de doos: 1 cap, 1 broodtrommel vol met voedende koekjes, 4 t-shirts en een cap met lange klep als goede bescherming tegen de zon.

Ik heb alleen maar laten vallen- toen ik hem ca 3 weken geleden sprak- dat we in voorbereiding zijn voor de 4 daagse en wat een giga kado om zo verrast te worden.

De shirts draaien nu in mijn wasmachine, zodat ze klaar liggen voor onze volgende tocht.

Geweldig om zo'n relatie te kennen. Klanten... het zijn heerlijke mensen!

Volgend weekend, de 2 daagse in Doetinchem.

JP te G. wij zullen de shirts daar met plezier dragen. Reken maar.

Zondag 15 juni Grenslandtocht Zevenaar

Al op onze tocht in Volendam werd er over de Grenslandtocht in Zevenaar gesproken.

Iemand van de organisatie daar liep ook altijd deze tocht. De eigenlijke Grenslandtocht wordt pas a.s. weekend gelopen maar ja, dan hebben andere mensen andere dingen in onze agenda gepland dus wij willen hem vandaag lopen. Geen route, geen nood. Wilma heeft haar connecties en weet een route van 2005 te bemachtigen. Dat belooft wat. Wij, de vierdaagsetoppers, samen op pad voor de 40 km en die moeten we geheel van de route aflezen en uitlopen. Geen inschrijfburo, geen routepijltjes, geen uitgezette rustplaatsen, geen medaille(!) en bovenal geen dixy's! Wilma kent zich goed uit in deze omgeving en weet zo uit de losse hand al 5 café's die we onderweg aan kunnen doen.

Om half acht bij Wilma op de koffie. Onderweg naar Zevenaar de ruitenwissers op de maximale stand om door de buien heen zicht op de weg te houden. Dan maar ietsje langer koffie drinken. We vertrekken om 8.10 uur en ik word binnen het eerste half uur 3 x gewaarschuwd, Tonny, daar moeten we opletten. Daar gaan we het bos in en dat is zonder bepijling heeeeeel lastig.... ( voor ons).
Peeskesbos ( prachtig, dat kenden we nog van een eerder gelopen route) en elke afslag wordt RUIM vantevoren door de GRM ( lees General Route Manager = Wilma) aangegeven. Ja ja, het komt wel goed, waar is de autoweg... daaar.... oh dan moeten we die kant op!

We passeren het alombekende Walkreuz. Dit is een verhaal apart. Ik ben hier eerder geweest met iemand die hier jarenlang gewoond heeft en mij vertelde dat er een Mariakruis stond. Vergroot deze foto hiernaast en kijk goed naar het kruis!

Campings, de plaats Borghees, Elten, alles hebben we gezien. Duitsland in, Duitsland uit, Duitsland in, Duitsland uit. Op een gegeven moment zijn we zo ver de bossen in, als ik achterom kijk dan weten we hoe deze tocht de site opgaat: Groeten uit de Rimboe, deel 1a.

We pauzeren in Stokkum doen ons tegoed aan een lekker bakje met appelgebak ( dat zagen we van de wielrenners naast ons en dat gaat er natuurlijk wel in). Onderweg komen we veel wandelaars tegen; al of niet met Nordick walking stokken ( foi dat geslöpte met die stökke, de kraaien schrikt d'r jo van, wi'j kunt al zonder stökke loop'n). Zelfs de ruiters in het bos hekelen de wielrenners. Sjonge jonge, je hebt sporters en sukkels! De dagjesfietsmensen hebben een ingeburgerde fietsbel en de sukkels schreeuwen je toe als ze 4,3 meter achter je komen en je net niet meer de tijd hebt om aan de kant te springen grrrrr...onze hartslag doet het nog!

In Elten in het bos krijgen we een belletje van het thuisfront. Noodweer, het dondert flink en de regen valt met bakken uit de lucht. Dank u, wij snellen het bos uit want met onweer in het bos das nie fijn. We halen nog net droog Elten City. bij Brödje hangt het er met de benen uit, bij Wanders zit alles binnen en bij het Posthuus staan nog parasols met lege stoelen. Die zijn voor ons.

We schuilen en bestellen een kop soep in de hoop dat de bui snel overwaait. Sjaak is er al, bang dat zijn toppers nat worden. Laat maar, het is al weer droog de zon komt door en we zijn de 31,3 km inmiddels gepasseerd. We zijn geen watjes en stappen door naar Babberich waar ons net voor de volgende bui, Sjaak op komt halen.

40 km verder, geen medaille (!) allebei 1 gevlekt been en weer een topdag.

We hebben de route volgens de beschrijving (bijna) foutloos gelopen.

We tikken vandaag de 390 km aan.

Zondag 31 mei, De Falconwalk in Schaarsbergen

Deze tocht is van oorsprong een internationale tocht voor de training der militairen.

We melden ons om 7.45 uur aan de Oranjekazerne in Schaarsbergen.

Wat een materieel en een gebouwen en tjee wat zijn er veel militairen van verschillende pluimage. Iedereen toont trots zijn rang.

Het is even een getuntel bij de inschrijving.

Wij leveren ons ingevulde formulier in, dat moet weer overgeschreven worden, en omdat we bij de start al vragen of we onze medaille nu al mogen meenemen is meneer Inschrijf helemaal van het rit. De coordinator wordt erbij gehaald en meneer Inschrijf mag ons BLAUWE formulier van een krul voorzien. Hoe hij een krul door ons formulier maakt, wordt hem voorgedaan....

Let's go. 8.10 uur.

We vertrekken langs het STAFF gebouw de bossen in, de Posbank op. Hele smalle paadjes waar je 1 voet breed op kunt zetten en voor en achter ons horen we alleen voetstappen van medewandelaars. De eerste pauze is net over de brug van de A12. Een legertent voorzien van drank en ja hoor, 7 nu nog schone dixies. Die kans laten we ons niet ontnemen.

Onderweg treffen we bruine ossies met 2 kalfjes. Voor ons een loslopende hond. Ze hebben elkaar gezien en Ossie bewaakt natuurgetrouw zijn jonkies. Alles loopt los en wij weten niet wat er in de kop van Ossie omgaat. Eng. We passeren nog enkele Ijslandse paarden die ook van hun natuur genieten.

Na 16 km Posbank de echte pauze. Legertenten zijn opgeslagen, leerlingen van de politie academie rusten op veldbedden en worden voorzien van heuse lunchdozen met alles erop en eraan. Er worden knuffelberen verkocht met een gedeelte van de opbrengst voor KiKa. Mooi gebaar!

Achter ons marcheert een ware politie academie groep wandelaars waar zelfs nog geen snorhaar verkeerd zit. Allemaal ferm en fier, ze zingen alsof ze de bonus nog moeten verdienen. Ze worden onthaald ( uitgejouwd met ' heej uitslovers' door onze buren die nog in opleiding zijn. Ja zij... zij lopen de 4daagse echt, en wij, wij zijn nog in opleiding.

Op mijn vraag hoeveel zij lopen vandaag, wordt er noffelig rondgekeken, op zoek naar een collega in opleiding die het misschien wel weet....ik geloof 15 km of 20km???

Verder over de Posbank, bult op, bult af, bult op, bulf af. Het zand is rul en zwaar en het is warm. We worden mentaal ondersteund door 2 gezellige mannen die hun rust tijdens de 4daagse via hun werk hebben ingekocht!! In geuren en kleuren vertellen ze wat hen te wachten staat. Na 5 minutenwordt ons duidelijk gemaakt door hen dat wij daar ook onbetaald gebruik van mogen maken. In the pocket!

Verder over de Posbank, bult of, bult af, bult op en na 26.4 km weer een pauzeplaats.

Helaas er is geen water en ook de soep is op. Jammer.

Een militair schudt zijn jerrycan om en op mijn vraag of dit ook burgerwater is lacht hij, jazeker alleen je krijgt er zoveel vlekken van, kijk maar naar ons kleding. ...

Majoor Pieterse en sergeant de Jong ontvangen ons hartelijk en delen ons alles wat wij wensen. Zelfs een stoel wordt ons aangeboden.

Nog 13.6 km tot de 40 is volbracht.

Het begint te regenen, te flitsen en te donderen. Niet fijn in het bos. Evenals mannen met erg natte broeken van het zweten... niet fijn om hier kilometers achter te lopen.....Na 40,2 km horen we een Brassband van 17 man spelen in de kazerne.

We laten onze boekjes afstempelen voor 40,2 km, en beeindigen onze 14e tocht met 51.918 stappen op de teller. We drinken nog even iets en zitten weer bij dezelfde militairen.

We worden enthousiast onthaald en ook zij zijn blij dat we goed binnen zijn gekomen.

Als 1 van de bandleden stilletjes The last pose speelt staat een militair op en vraagt of hij dit nu even niet wil doen. Hij heeft gisteren zijn maat begraven en speciaal voor hem werd daar the last pose door een heuze indrukwekkend grote kapel gespeeld. Liberté, égalité, fraternité. Kippenvel. Wat muziek met je doet.

We schrijven 40,2 km bij en de teller staat op 345 km.

We zijn ook weer benieuwd naar jullie reacties deze week....

Vrijdag 30 mei, de inschrijvingsbevestiging is binnen

Ja... de postbodes hebben Zevenaar en Zieuwent gevonden en de officiele inschrijving keurig bezorgd. We hebben een inschrijfnummer 442972 (T) en 442939 ( W)en een loopnummer 40-V-542(T) en 40-W-143.(W) We bestaan nu ook bij de administratie 4daagseNijmegen.
Belangrijk voor ons is dat we tijdens de 4daagse tegelijk kunnen starten.
De 40 km is nl. verdeeld; 2 dagen starten om 5.15 uur en 2 dagen om 6.15 uur.
Nu we met de letters V en W zijn ingeschreven dreigt dit goed te gaan.
En anders moeten we onderweg maar ruilen, aldus de getrainde wandelaars.
Weer wat geleerd.


We zijn geregistreerd en of we zondagmiddag 13 of maandag 14 juli ons bij de Wedren in Nijmegen willen melden om ons startbewijs op te halen.
Dat willen we zeker.
Reken maar.
En... niet vergeten om uw legitimatie mee te brengen.
( zij herkennen ons nog niet aan de roze jassen en rode rugtassen!)


De inschrijving is voorzien van een informatiebrochure van maar liefst 56 pagina's.
We hebben weer genoeg praatstof voor onderweg.

Zondag 25 mei Zuiderzeetocht, Volendam

M'n modem thuis wil het nog steeds niet doen, dan kunnen we net zo goed gaan wandelen...

Vanochtend om 5.00 uur reveille, om 6.00 uur in Zevenaar en om 7.30 uur aan de start van de Zuiderzeetocht in Volendam. Vol goede moed vertrokken in de regen met in elk geval 1 missie, we verlopen ons vandaag onder geen beding....!
Volendam is prachtig, klein, knus, kneuterig,waterig zowel wat je om je heen ziet alsook kwam het volop van boven. Regen dus! Achter een huisje loopt een slootje ( 1meter doorsnee) met een giga bord: Verboden aan te meren voor vrachtschepen. Prachtig!
We maken enkele mooie passende foto's ( net niet in klederdracht want die winkel was om zondagmorgen om 8.00 uur nog niet open).
Via de haven van Volendam op naar Monnickendam. Onze kapsels zien er niet uit en onze broeken worden links nat en drogen rechts weer op. Mooie tocht langs het Ijsselmeer, over de dijken, af en toe vol in de schapenstront en glibberig langs de dijken weer naar de harde weg.
Om 9.30 uur aan de koffie in een gezellige kroeg waar alle motorroerrijders en wandelaars zich verzamelen.

10.00 uur vertrek richting Marken, We spreken veel wandelaars die de 40 hadden willen lopen en over zijn gestapt naar de 25 km, gezien de barre weersomstandigheden.
De dijk op, met Marken in zicht echter er ligt nog een giga grote en onstuimige plas tussen. Met windkracht 5 klotsen de golven echt hard tegen de kade.
Helemaal om Marken heen, en bij 25,1 km zijn we goed uitgewaaid en bij beiden kunnen we net de uitgroei in de haren niet zien(!) We arriveren in de haven van Marken, wat een prachtplaats, hoe toeristisch en toch ook mooi. Vele buitenlanders komen in TE zomerse kleding uit de boot die de toeristen van Volendam naar Marken brengt en allen lopen getrouw achter de mevrouw met de paraplu ( lees reisleidster) aan richting souvenirwinkel ( klompen, tulpen en nog 35m2 meer prulla....).
We nemen een kop soep en gaan toeristisch getrouw ook op de boot ( we hebben bij de inschrijving een ansichtkaart ontvangen van Marken zodat wij voor 1 euri mee mogen varen met de schipper.....). Het weer wordt steeds onstuimiger en wij ook.
Mooie tocht per boot over het IJsselmeer en na 30 minuten staan we op de kade van Volendam.
We drinken iets en vervolgen de laatste 2 km naar het eindpunt.
Onderweg weer wat... een nep haai in het Ijsselmeer... dat gaat natuurlijk ook op de foto.
Al met al hebben we de hele tocht zonder missers gelopen, de nieuwe organisatie (GRM en GSM) werkt.

Bij het inschrijfburo kopen we voor 4 euri p.p. het eerste officiele wandelprestatiekruis i.v.m. het behalen van 250 km.
We schrijven vandaag 28,1 km bij ( 32.874 stappen) en de teller staat op 305 km ( en 12 medailles).

Zondag 18 mei Eurotocht Dinxperlo

Vandaag gaan we naar Dinxperlo, we zijn net om 9.45 uur aan de start voor de 35 km.
Mevrouw aan de inschrijfbalie stelt ons gerust dat ze ook na 17.00 uur nog wel bij het inschrijfbureau zit en ze weet dat we wat laat vertrekken.
Slim als we zijn laten we wel vast het boekje afstempelen en nemen we de medaille in ontvangst.
Een echte medaille hebben ze niet meer maar er liggen er nog een paar, daar mogen we er 1 uitzoeken. Ja ja het is de 10e dus heeeeeel belangrijk.
We vertrekken en volgen de bepijlde route. Het gaat fantastisch vandaag, mooie route, prachtige wegen, we hebben het tempo erin en zijn zo bij de eerste pauze. 11,1 km zit erop.
We pauzeren bij een prachtige olderwetse boerderij waar de binnenstal nog in tact is en een kunstkoe in de stal siert. Soep is klaar, en we mogen op de vaalte rusten. Mooi.
Na de pauze vertrekken we voor het 2e gedeelte. Nog steeds gaat het goed, we lopen een minimaal stukje op met 4 man die ook wel eens 80 km lopen. Zij of wij zijn gek, als je moet niesen ben je je overige 3 wandelaars kwijt en moet je hardlopend inhalen. Ons niet gezien, neeeee wij houden ons eigen tempo.

Na ca 18 km komen we in Süderwick.
Onze aandacht wordt getrokken richting een Italiaanse ijssalon, Wilma... daar moe-ten we heen. In het Italiaans worden we onthaald en er wordt een prachtige coupe voor ons gemaakt. Het is intussen vrij kil en koud en door het lopen besparen we ons de bloom'n op de boek. Nog zo'n 5 km en we zijn bij de volgende rust. Denken we.
Weeeer roept iemand achter ons de gevleugelde woorden; Dames, hier rechts.
Ik krijg het van Wilma op de kop dat ik niet oplet!!!
Wat schetst onze verbazing; we zijn bij het eindpunt in plaats van op de 2e keer op dezelfde pauzeplaats als de 1e keer. Potverrrrrr... we hebben na de pauze de route van na de 2e pauze gelopen. Sh... afgeleid door lopers die tegelijk met ons vertrokken die ochtend en de routebeschrijving keurig in de heuptas gestopt.

En nu dan... snel een sanitaire stop en crisisoverleg. We besluiten de 10 km route er achter aan te lopen dan hebben we ook 35 + gelopen. Tja dat wordt lastig. De pijltjes zijn al weggehaald en onze ervaringen met bordjes is al niet echt je van het. We besluiten richting Varsseveld te lopen en ons onderweg op te laten pikken. Het commentaar van de mental coach houden we maar even voor onszelf.

We schrijven 35.1 km bij en een nieuwe organisatie.
Wilma is vanaf nu GRM = general route manager ( zij let op...
Tonny is vanaf nu GSM = general stappenteller manager( zij houdt de boordcomputer bij....

We hebben nu al lol om de tocht volgende week richting Volendam.
P.s. als mijn computer thuis weer in de lucht is, dan komen ook de foto's erbij.
Nog ff wachte....

Zondag 11 mei Eigen rondje Zevenaar e.o.

I.v.m. verplichtingen van Tonny vandaag een eigen rondje bedacht in de buurt van Zevenaar.
Sjaak haakt aan vandaag dus het mag niet een TE grote ronde worden.
Om 11.30 uur vertrekken we gedrieen richting de Byland.
Sjaak horen we elke stap achter ons maken omdat hij i.v.m. zomerse temperaturen vandaag een korte bokse aanheeft met veel tassen. Nou daar kunnen dan mooi onze drinkflessen in.
klats, klats klats horen we bij elke stap. Al na 2 km vindt Sjaak het geen goed idee om zoveel drinken mee te nemen en maakt zich los van de eerste fles.
Prachtig weer langs de Byland, iedereen geniet van het mooie weer het is een drukte van belang.
Nog net kan Wilma mij grijpen omdat een onrustige mountainbiker mij rechts inhaalt, net als ik hem hoor spring ik naar rechts, ja daar dus, we ontwijken elkaar op 1 cm. Mijn hart doet het nog ( lang) goed. Bij de start hadden we ons al bedacht dat we bij de haven onszelf trakteren op koffie met eigengemaakt appelgebak. Ja dat gaat er wel in.

Verder via tussendoorwegen naar Babberich voor een korte stop en na 20.1 km zijn we weer terug. De schouders verbrand en de benen bevlekt ( van de hitte).
We rusten uit bij de BBC en Sjaak vindt dat wij de volgende routes best zonder hem kunnen lopen. Fietsen gaat echt sneller.....
Geen medaille vandaag, wel 20,1 km op de teller erbij

Zondag 4 mei, Stichting Omloop Beek

Vandaag wordt het menes; onze eerste 40 km tocht.

Om half zeven thuis weggereden, Wilma opgehaald om vervolgens om 7.35 uur bij t'Heuveltje in Beek ( waar alle bustochten starten en alle reizigers massaal gaan eten) vertrokken.

Het is stralend mooi weer, de natuur is nog vochtig en voor ons lopen al wandelaars in korte broek en hemdje... De rotonde over, Elterweg op om vervolgens op naar het bos in Montferland.

Wilma denkt dat ze een oude bekende aanspreekt ( Bent u misschien chauffeur geweest? Ken ik u daarvan?) Nee hoor, ik heb 31 jaar en 1 week op de fotografie afdeling bij Huls gewerkt?!?!? vertelt meneer die wacht op zijn vrouw die 20 km al een hele tour vindt.

We naderen Hotel Montferland ( op de bulte) en druk aan de praat zoals altijd, horen we achter ons; dames... de 40 km is deze kant op ( hebben wij weer).

Raymond VosGais met wandelmaat lopen een stuk met ons mee, zij trainen voor de marathon in Lichtenvoorde. We vervolgen de tocht samen op met Henk uit Loil, hij heeft al 3 x de 50 km gelopen in Nijmegen. We krijgen veel bruikbare tips van hem.

Bij de eerste pauze, na ruim 10 km gaat een broodje en koffie er wel in. Wilma gaat naar de rechtse dixy en komt terug met een gezicht wat boekdelen spreekt! Eh.. neem maar niet die rechtse als je echt moet... nou die linker is ook niks.

Vindt ook een mevrouw die voor mij gaat en zich verbaast afvraagt waar de spoelknop zit ( nerregens mevrouw, dat hoort niet in een dixy).

We vertrekken met Henk, op naar de volgende 30 km. Veel door bos, mooie paden, richting Stroombroek. Heerlijk op het terras wat gedronken en genoten van een schoon toilet. De waterskiers genieten ook van de eerste mooie dag.

Via Kilder, Peeskesbos en allerlei andere bezienswaardigheden die Henk kent, terug naar Beek.

We nemen afscheid van Henk die ons nog even vertelt dat 50 km per dag nog 10 km verder is dan wij nu hebben afgelegd.

Onderweg zien we een echte Drentse Patrijs ( daar hebben we afgelopen week op de Fair in Beeckestijn enkele honderden boekjes van weggegeven) en Wilma heeft nooit geweten dat deze er zo uit zien....Nog een dikke vette pad op ons pad net ontweken en terug bult op bult af naar Beek. Sjaak komt ons achterop met ruim 82 km op zijn fietskompjoeter! Nog ff wat gedronken, terug naar 't Heuveltje en na 7.25 uur en 51.265 stappen op de teller hebben we voldaan de 39,8 km afgelegd. Vandaag hebben zich 60 wandelaars gemeld voor de 40 km tocht.

Moe? Neu.. maar we moeten niet lang blijven zitten, dan kunnen we direct door naar 't Weerdje.

Sjaak maakt in een groen en blauw teiltje een lekker Badedas voetenbad voor ons....ahhhh.

Kopje soep en lekkere eigen gemaakte koude schotel gaat er wel in.

En nu... naar huis, in bad en in bed.

Slapen moet nu zeker lukken.

We schrijven 39,8 km bij en de teller staat nu op 229 km.

Medaille 9 hangt al op het vierdaagsetoppers bord.

Volgende week nr. 10 en dat betekent....

eten bij het Trefpunt in Zevenaar.

Zondag 20 april, De Seven Aerentocht in Zevenaar

9.45 uur schrijven we ons in bij de Grietse Poort voor onze 30 km tocht. Geweldig, wat een ontvangst. 7 mensen aan de inschrijftafel, kopje koffie, muziekje erbij, duidelijke route, dit ziet er al heel wat beter uit dan gisteren. Wij zijn de roze stipjes langs de Betuwe route.

We vertrekken richting Zevenaar, langs de Betuweroute. Tjee wat een giga indrukkend kilometerlang bouwwerk ( waar bijna niets op gebeurt). Mooie afwisselende route, lekker weer en zo'n 600 wandelaars voor en achter ons. Achter boerderijen langs, door weilanden, over kerkepaden, heel mooi uitgezet.

Na zo'n 6 km lopen 4 heren ons achterop, zij hebben 1 keer de Nijmeegse gelopen maar nooit weer. Veel te massaal, nee loat ons zundagsmorregens moar gemudelijk een stuksken lopen, dat massale is niks veur ons. Ze hebben wel aan Nijmegen geroken en weten zeker dat wij het fantastisch vinden. Onze wegen ( met de mannen) scheiden zich en we worden geroepen door 6 meiden achter ons. Dames, dames, hier rechts..... Rrrrroooood is rrrrechts af en geellllll is lllllinks af, dat wisten we al van eerder. Oooh we waren weer aan de praat en hebben een pijltje gemist.

Na 10.2 km pauze bij het clubgebouw van de scouting. Keurige wc's, standje buiten met koffie, thee, soep, gevulde koeken ( ja ja dat is goed voor wandelaars hebben we ons eerder laten vertellen). Perfecte verzorging. De heren van de EHBO die zelf veel 4 daagse hebben gewandeld leggen uit dat ze het leuk vinden vrouwen te misleiden tijdens de 4-daagse. Ze lopen dan zo gemakkelijk met ons mee, tot aan de militaire pauzeplaats alwaar wij ze dan vertellen dat ze verkeerd zijn gelopen.... nou ja, we zijn gewaarschuwd.

We gaan op naar de 20 km, door Groessen, Babberich en richting Oud Zevenaar.

We worden toegejuichd door de 40 km wandelaars die boven ons op de dijk lopen. Prachtig.

In een houtzagerij ( na 20.1 km) de volgende pauze, kopje bouillon gaat er wel in.

We vullen ons waterrantsoen en maken ons op voor de laatste 10 km. Sjaak komt ons achterop fietsen en trakteert ons op een kroketje. Heerlijk.

Via Oud Zevenaar terug naar Zevenaar, de kerk is al in zicht. Zo'n 5 km voor de finish ontmoeten we een man uit Alphen a.d. Rijn die de weg kwijt is. Hij heeft al 7 x de 50 km gelopen in Nijmegen en samen wandelen we terug naar Zevenaar. We trakteren ons zelf op een heerlijk zelfgemaakt ijsje op een overvol terras in een heerlijk zonnetje. Meneer Alpen vertelt dat hij de laatste 4 daagse een zonnesteek heeft opgelopen toen hij 1,5 uur in slaap was gevallen in de brandende zon. Niet fijn. Samen kuieren we terug naar Zevenaar waar we weer enthousiast worden onthaald door de organiserende vereniging W.S.V. de Zandlopers. We nemen de medaille in ontvangst ( helaas is de officiele medaille met daarop de Seven Aeren - lees Zevenaar- er niet meer). Chapeau voor de geweldige organisatie.

Best heftig, in 2 dagen 57,5 km maar wel kicken!

We schrijven 30,2 km bij ( 39.013 stappen) en de teller staat op 179,2 km.

Op naar de boerenkool met spek die Wilma gisteren al heeft gemaakt.

Heerlijk gegeten, de schoenen uit, in bad en naar bed.

Welterusten.