Zondag 30 maart 2008, Bosbesjestocht - Groesbeek

Vandaag de eerste tocht van het Gelders looppaspoort. We hebben ons hiervoor in januari aangemeld en begin maart zouden we ons pasje ontvangen. Niet dus. Toch maar even gemaild en ja hoor, problemen bij de drukker. We kregen een brief thuis met ons nummer erop en we kunnen naar de eerste tocht die door hen is uitgezet. Bij aanmelding in Groesbeek staan we zowaar op de lijst!! Met herinnering?? Ja nauurlijk, als we er 5 hebben gaan we eten, dus ja ja wij willen een medaille. Meneer Frans Kersten ( organisator) lacht en belooft ons dat hij hem persoonlijk opspelt als we terugzijn. Even pakt Tonny de 15 km route terwijl we de 25 km gaan lopen vandaag... sukkel, ja het ging weeeeer mis bij de start.

We vertrekken en na 1 km passeren we de Duitse grens, prachtige route, goed uitgezet en na 2 km gaan we de bossen in. We houden het een klein uurtje droog en daar vallen de buien alweer. Muts op, jas goed dicht (Wilma heeft een fleece vest aan en na een half uur gaat het gesprek weer over de Carmen krulset).


We naderen de eerste pauzeplaats. Poeh wat perfect georganiseerd. Een party tent, met 3 lieftallige dames, koffie, thee, mueslibar, fris, gesmeerde broodjes, kopje soep, alle voor minder dan 1 euro! Als we 1 pas opzij zetten worden we bijna ondersteboven gefietst door fanatieke mountainbikers. Het is hier echt oppassen geblazen.

We vervolgen de tocht, bulft op, bulf af, bult op, bult af, het regent nog steeds en de paden worden steeds natter en gladder. Oooooh Wilma voelt de bb ( bovenbenen) en ikke de schenen en de achillespees. Ondanks het slechte weer en de hoge bult op 76 m!! is het een prachtige tocht, keurig uitgezet, 3 x pauze met fatsoenlijk eten en drinken en dixy's (!!!) ehbo posten onderweg, verkeersregelaars enz enz. De oprechte complimenten brengen we meerdere malen over, dat hebben ze verdiend. Gisteren exact 1.000 en vandaag ruim 2.600 wandelaars. Wat een organisatie, perfect!

Om 16.15 uur arriveren we klieder-klieder nat weer bij het startbureau. De modder zit ons tot op de knien, de schoenen zien er niet uit, en wij ook niet.
We gaan voldaan op zoek naar meneer Frans Kersten om ons de medaille op te spelden.
Helaas, hij is er niet en de mevrouw achter het inschrijfbureau verzekert ons dat ze geen man achter de hand hebben die mooier is dan Frans!.
We schrijven 25,5 km bij, het was heavy maar meer dan de moeite waard ( bij mooi weer).