De één loopt veeeeeel gemakkelijker dan de ander, wij weten wat ze voelen. Warm, drukkend weer, rooie kopjes, drinken in de hand en maar doorstappen.Als ze bij mij thuis voorbij komen hebben ze de 35 km erop zitten. Nog ruim 7 te gaan ( ik reken... een kleine vijf kwartier nog voor de boeg). Chapeau.
Voor ons geen tocht vandaag maar wel een bijzonderheid om in ons logboek te melden.
Vrijdag werd ik op de zaak e-nor-rum verrast. Een grote doos gevuld met een heel lief briefje van een klant uit Veghel. Hij zelf woont in Groesbeek. Als we een schoon toilet, een kop soep of zomaar even iets lekker willen, dan stelt hij zijn huis voor ons beschikbaar, op onze 3e vierdaagsedag. Adres, vast en mobiel telefoonnummer, alles heeft hij bijgesloten.
Hij woont nl. in Groesbeek. Pffffff wat een kanjer. In de doos: 1 cap, 1 broodtrommel vol met voedende koekjes, 4 t-shirts en een cap met lange klep als goede bescherming tegen de zon.
Ik heb alleen maar laten vallen- toen ik hem ca 3 weken geleden sprak- dat we in voorbereiding zijn voor de 4 daagse en wat een giga kado om zo verrast te worden.
De shirts draaien nu in mijn wasmachine, zodat ze klaar liggen voor onze volgende tocht.
Geweldig om zo'n relatie te kennen. Klanten... het zijn heerlijke mensen!
Volgend weekend, de 2 daagse in Doetinchem.
JP te G. wij zullen de shirts daar met plezier dragen. Reken maar.
2 opmerkingen:
Hallo Wilma en vriendin,
Ik vind het bijzonder knap wat jullie hier doen. Naar anderen wordt chapeau geroepen, maar steek ook even je hand in eigen boezem:CHAPEAU.
Ik ben zelf een paar keer EHBO-er bij de Nijmeegse vierdaagse geweest en uit die ervaring kan ik zeggen, wat jullie doen is een goede start, om je einddoel te halen.
Ik zal zeker nog wel vaker naar jullie "nieuws"kijken.
Ik wens jullie heel veel loopplezier, niet teveel (of beter, GEEN)blaren en tot een volgende keer.
Groetjes,
Truus
Hallo Tonny en Wilma,
Die bewuste zondag 22 juni zaten wij (moi, Benno en onze kids) om half tien in de speeltuin bij de Waareise.
Een goede combinatie; enerzijds genieten van de wandelaars die langs komen (lopen de gebroeders Petas weer vooraan, nog meer bekend volk etc), en anderzijds kunnen wij rustig op onze lauweren zitten, terwijl onze oudste zich vermaakt met de glijbaan en het zand.
Bij het zien van al die wandelaars begint het bij ons ook weer te kriebelen, maar met twee kleine kinderen moet je om andere redenen iedere dag (!) vroeg je nest uit.
Terwijl wij daar rustig proberen te genieten van de zondag, bedenk ik mij dat er veel overeenkomsten tussen het oefenen voor een vierdaagse, en het hebben van kleine kinderen zijn.
1. Blaren: door wandelaars gevreesd. Ikzelf heb er net eentje gekregen: spelen in de zandbak met sandalen aan, en daarna weer 20 minuten naar huis lopen is geen goede combinatie!
2. Bewegen in combinatie met gezellig kletsen: de NVD! Wietse van bijna twee kan ook gezellig kletsen. Alleen jammer dat zijn stopwoordje “meegaan” is. Ongevraagd word je bij de hand genomen op verkenningstocht door de speeltuin. Mijn portie beweging zit er wel weer op voor vandaag! Tijd voor…
3. Rust: als je wandelt is het vooruitzicht van een rustplaats soms een extra motivatie om de pas erin te houden. Neeltje van 5 maanden ligt al te rusten in de wandelwagen (ze doet eigenlijk nog niet veel meer dan dat, een verschil moet er zijn..), Wietse kent het woord niet en wij zijn de betekenis van het woord al bijna vergeten.
4. Ergernis: een herinnering uit onze NVD-ervaring; mensen die met een regenbui een paraplu opzetten; loop je hutje mutje, in de regen, humeur wordt minder, je probeert jezelf op te peppen, krijg je weer een paraplu in je gezicht! Het weer in de speeltuin is prima, het had alleen wat minder benauwd mogen zijn.
Oei, dit wordt wel een heel lang berichtje, ik kan nog wel een paar A-4tjes vol typen.
Kost alleen veel tijd, net als het hebben van kinderen en het oefenen voor de NVD.
Begrijp me niet verkeerd; het hebben van kinderen is geweldig, net als de NVD.
Alleen gaat het niet altijd over rozen, maar dat is weer een ander verhaal.
Nog een tip voor de NVD, mocht het gaan plenzen, trek dan je regenjas aan en laat de plu thuis.
Succes en ik blijf jullie volgen!
Ilja
P.S. de broertjes Petas kwamen als tweede langs, de eerste wandelaar had peper in de kont en was daarom voor ons onherkenbaar.
Een reactie posten