Zondag 31 mei, De Falconwalk in Schaarsbergen

Deze tocht is van oorsprong een internationale tocht voor de training der militairen.

We melden ons om 7.45 uur aan de Oranjekazerne in Schaarsbergen.

Wat een materieel en een gebouwen en tjee wat zijn er veel militairen van verschillende pluimage. Iedereen toont trots zijn rang.

Het is even een getuntel bij de inschrijving.

Wij leveren ons ingevulde formulier in, dat moet weer overgeschreven worden, en omdat we bij de start al vragen of we onze medaille nu al mogen meenemen is meneer Inschrijf helemaal van het rit. De coordinator wordt erbij gehaald en meneer Inschrijf mag ons BLAUWE formulier van een krul voorzien. Hoe hij een krul door ons formulier maakt, wordt hem voorgedaan....

Let's go. 8.10 uur.

We vertrekken langs het STAFF gebouw de bossen in, de Posbank op. Hele smalle paadjes waar je 1 voet breed op kunt zetten en voor en achter ons horen we alleen voetstappen van medewandelaars. De eerste pauze is net over de brug van de A12. Een legertent voorzien van drank en ja hoor, 7 nu nog schone dixies. Die kans laten we ons niet ontnemen.

Onderweg treffen we bruine ossies met 2 kalfjes. Voor ons een loslopende hond. Ze hebben elkaar gezien en Ossie bewaakt natuurgetrouw zijn jonkies. Alles loopt los en wij weten niet wat er in de kop van Ossie omgaat. Eng. We passeren nog enkele Ijslandse paarden die ook van hun natuur genieten.

Na 16 km Posbank de echte pauze. Legertenten zijn opgeslagen, leerlingen van de politie academie rusten op veldbedden en worden voorzien van heuse lunchdozen met alles erop en eraan. Er worden knuffelberen verkocht met een gedeelte van de opbrengst voor KiKa. Mooi gebaar!

Achter ons marcheert een ware politie academie groep wandelaars waar zelfs nog geen snorhaar verkeerd zit. Allemaal ferm en fier, ze zingen alsof ze de bonus nog moeten verdienen. Ze worden onthaald ( uitgejouwd met ' heej uitslovers' door onze buren die nog in opleiding zijn. Ja zij... zij lopen de 4daagse echt, en wij, wij zijn nog in opleiding.

Op mijn vraag hoeveel zij lopen vandaag, wordt er noffelig rondgekeken, op zoek naar een collega in opleiding die het misschien wel weet....ik geloof 15 km of 20km???

Verder over de Posbank, bult op, bult af, bult op, bulf af. Het zand is rul en zwaar en het is warm. We worden mentaal ondersteund door 2 gezellige mannen die hun rust tijdens de 4daagse via hun werk hebben ingekocht!! In geuren en kleuren vertellen ze wat hen te wachten staat. Na 5 minutenwordt ons duidelijk gemaakt door hen dat wij daar ook onbetaald gebruik van mogen maken. In the pocket!

Verder over de Posbank, bult of, bult af, bult op en na 26.4 km weer een pauzeplaats.

Helaas er is geen water en ook de soep is op. Jammer.

Een militair schudt zijn jerrycan om en op mijn vraag of dit ook burgerwater is lacht hij, jazeker alleen je krijgt er zoveel vlekken van, kijk maar naar ons kleding. ...

Majoor Pieterse en sergeant de Jong ontvangen ons hartelijk en delen ons alles wat wij wensen. Zelfs een stoel wordt ons aangeboden.

Nog 13.6 km tot de 40 is volbracht.

Het begint te regenen, te flitsen en te donderen. Niet fijn in het bos. Evenals mannen met erg natte broeken van het zweten... niet fijn om hier kilometers achter te lopen.....Na 40,2 km horen we een Brassband van 17 man spelen in de kazerne.

We laten onze boekjes afstempelen voor 40,2 km, en beeindigen onze 14e tocht met 51.918 stappen op de teller. We drinken nog even iets en zitten weer bij dezelfde militairen.

We worden enthousiast onthaald en ook zij zijn blij dat we goed binnen zijn gekomen.

Als 1 van de bandleden stilletjes The last pose speelt staat een militair op en vraagt of hij dit nu even niet wil doen. Hij heeft gisteren zijn maat begraven en speciaal voor hem werd daar the last pose door een heuze indrukwekkend grote kapel gespeeld. Liberté, égalité, fraternité. Kippenvel. Wat muziek met je doet.

We schrijven 40,2 km bij en de teller staat op 345 km.

We zijn ook weer benieuwd naar jullie reacties deze week....